도구

도구

라틴어 문장 검색

vertere Graeca in Latinum veteres nostri oratores optimum iudicabant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 203:1)
de personis iudicatur, sed de rebus contenditur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 214:4)
itaque quamvis Lysias, qui tum in dicendo praestantissimus habebatur, defensionem illi scriptam obtulisset, uti ea noluit, cum bonam quidem, sed parum sibi convenientem iudicavisset.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 12:1)
hi vero parva illa, quae abiectissimus quisque animus utilia credit, si cum virtute conferantur despicienda iudicaverunt, ideoque perpetua celebrantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 14:1)
equilis autenm Romani esse filium, criminis loco poni ab accusatoribus, neque vobis iudicantibus oportuit neque defendentibus nobis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 29:5)
cum etiam singulis iudicantibus non idem apud graves viros quod leviores, non idem apud eruditum quod militarem ac rusticum deceat, sitque nonnunquam summittenda et oratio, ne iudex eam vel intelligere vel capere non possit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 46:2)
in aliis quoque propinquitatibus custodiendum est, ut inviti et necessario et parce iudicemur dixisse, magis autem aut minus, ut cuique personae debetur reverentia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 67:3)
ideoque et admoneri et ad libellum respicere vitiosum, quod libertatem negligentiae facit, nec quisquam se parum tenere iudicat, quod, ne sibi excidat, non timet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 140:4)
sunt tamen qui rudem illam, et qualem impetus cuiusque animi tulit, actionem iudicent fortiorem et solam viris dignam, sed non alii fere quam qui etiam in dicendo curam et artem et nitorem, et quidquid studio paratur, ut adfectata et parum naturalia solent improbare, vel qui verborum atque ipsius etiam soni rusticitate, ut L. Cottam dicit Cicero fecisse, imitationem antiquitatis adfectant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 157:1)
quanquam enim stetisse ipsum in fastigio eloquentiae fateor, ac vix, quid adiici potuerit, , fortasse inventurus, quod adhuc abscisurum putem fuisse (nam fere sic docti iudicaverunt, plurimum in eo virtutum, nonnihil fuisse vitiorum, et se ipse multa ex illa iuvenili abundantia coercuisse testatur), tamen, quando nec sapientis sibi nomen, minime sui contemptor, asseruit et melius dicere, certe data longiore vita et tempore ad componendum securiore, potuisset, non maligne crediderim defuisse ei summam illam, ad quam nemo propius accessit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 26:1)
facultas dicendi, si in malos incidit, et ipsa iudicanda est malum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 38:3)
quod si quis a me proponi mirabitur, (quanquam non est haec mea proprie sententia, sed eorum, quos sapientiae magistros aetas vetus credidit) sic iudicet, pleraque esse, quae non tam factis quam causis eorum vel honesta fiant vel turpia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 42:2)
nam ut ordinem retro agamus, de ultima illa, quae tota versatur in verbis, nemo dubitaverit, si et proprietates vocis cuiusque nosse et ambigua aperire et perplexa discernere et de falsis iudicare et colligere ac quae velis oratorum est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 62:2)
nam illa quidem priora aut testimoniorum aut etiam iudicatorum obtinent locum, sed haec quoque aut vetustatis fide tuta sunt aut ab hominibus magnis praeceptorum loco ficta creduntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 99:1)
nam qui iudicare, quid dicendum, quid dissimulandum, quid declinandum, mutandum, fingendum etiam sit, potest, cur non sit orator, quando, quod difficilius est, oratorem facit?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 133:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION