라틴어 문장 검색

maxime confirmatus est animus regis, postquam ad eum C. Livius, qui praetor ante classi praefuerat, legatus ab Roma venit et edocuit quanto et spes victoriae certior Romanis quam Antiocho et amicitia sanctior firmiorque apud Romanos futura esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 290:1)
in certamine autem amicitiae vestrae, benevolentiae erga vos, honoris, qui ab vobis habebitur, minime aequo animo vinci possum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 609:2)
hanc ego maximam hereditatem a patre accepi, qui primus omnium Asiam Graeciamque incolentium in amicitiam venit vestram eamque perpetua et constanti fide ad extremum vitae finem perduxit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 609:3)
illa potius, quae vetustissima domus nostrae vobiscum amicitia digna sunt, referam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 616:1)
quorum princeps legationis expositis initiis amicitiae cum populo Romano meritisque Rhodiorum Philippi prius, deinde Antiochi bello nihil inquit nobis totas nostra actione, patres conscripti, neque difficilius neque molestius est, quam quod cum Eumene nobis disceptatio est,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 634:1)
et Aetolos C. Valerius, Laevini filius, qui cum ea gente primum amicitiam pepigerat, consulis frater matre eadem genitus, egregie adiuvit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 105:1)
urbem ne quam formulae sui iuris facerent, quae post id tempus, quo T. Quinctius traiecisset in Graeciam, aut vi capta ab Romanis esset aut voluntate in amicitiam venisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 107:1)
quibus eadem referentibus consul neque Romani inquit bonae voluntatis ullum signum erga nos tyranni habemus, et ipsum talem esse inter omnes constat ut de poena eius magis quam de amicitia nobis cogitandum sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 161:1)
contione dimissa missisque ad Eposognatum legatis, qui unus ex regulis et in Eumenis manserat amicitia et negaverat Antiocho adversus Romanos auxilia, castra movit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 223:1)
eo legati Oroandensium cum venissent amicitiam petentes, ducenta talenta his sunt imperata, precantibusque ut domum renuntiarent potestas facta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 224:1)
amicitia regi Antiocho cum populo Romano his legibus et condicionibus esto:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 451:1)
si qui sociorum populi Romani ultro bellum inferent Antiocho, vim vi arcendi ius esto, dum ne quam urbem aut belli iure teneat aut in amicitiam accipiat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 465:1)
et Ariarathes rex parte dimidia pecuniae imperatae beneficio Eumenis, cui desponderat per eos dies filiam, remissa in amicitiam est acceptus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 474:1)
Cum Ariarathe, Cappadociae rege, amicitia iuncta est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXXVIII Periocha11)
nam si non vana illa vox praeconis fuit, qua liberos esse omnium primos Achaeos iussistis, si foedus ratum est, si societas et amicitia ex aequo observatur, cur ego, quid Capua capta feceritis Romani, non quaero, vos rationem reposcitis, quid Achaei Lacedaemoniis bello victis fecerimus?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 443:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION