라틴어 문장 검색

Nihilo minus tamen perseverat dimicantium furor, illis pro ultione, nobis pro vita pugnantibus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:9)
Deinde ut et corpus iacentis conspexit et lacrimas consideravit faciemque unguibus sectam, ratus scilicet id quod erat, desiderium extincti non posse feminam pati, attulit in monumentum cenulam suam coepitque hortari lugentem, ne perseveraret in dolore supervacuo ac nihil profuturo gemitu pectus diduceret:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 111:9)
Matrona inter primas honesta, Philomela nomine, quae multas saepe hereditates officio aetatis extorserat, tum anus et floris exstincti, filium filiamque ingerebat orbis senibus, et per hanc successionem artem suam perseverabat extendere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 140:1)
Me si manet exitus idem, hic precor inveniat consumptaque tempora poscat.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 8:6)
O si maneret condito sensus patri, Quam graviter ferret, quod voluntatem suam Interpretari non potuissent Attici!
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta.19)
Quare, vir sanctissime, Particulo, chartis nomen victurum meis Latinis dum manebit pretium litteris, Si non ingenium, certe brevitatem approba, Quae commendari tanto debet iustius Quanto poetae sunt molesti validius.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta ad Particulonem.3)
perseverantem constantia fugit.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 9:2)
si tantum difficilis et longa, resisteret maneretque:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 22 8:2)
Imaginor enim qui concursus quae admiratio te, qui clamor quod etiam silentium maneat;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 10 7:1)
Decem septem milibus passuum ab urbe secessit, ut peractis quae agenda fuerint salvo iam et composito die possis ibi manere.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 2:1)
Ad hoc patentibus fenestris favonios accipit transmittitque nec umquam aere pigro et manente ingravescit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 19:2)
Neronem enim transeo, quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis, sed honesta manere quae saepius a bonis fiunt.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 3 6:1)
Is interdicendum ei advocationibus in quinquennium censuit, et quamvis neminem auctoritate traxisset, constanter in sententia mansit;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 5:2)
Mihi autem et gratiora sunt bona quod perseverant, et leviora incommoda quod assuevi.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 2 10:4)
Mansit hic postea, nec refrixit iudicio sed invaluit.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 8 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION