라틴어 문장 검색

cumque horrida supra aequora curarum socius procul Itala rura linqueret, hic molles Campani litoris oras et Diomedeas concedere iussus in arces atque hospes, non exsul, erat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum59)
haud aliter gemuit per Sunia Theseus litora, qui falsis deceperat Aegea velis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum65)
olim etiam, ne prima genas lanugo nitentes carperet et pulchrae fuscaret gratia formae, ipse deus patriae celsam trans aequora liquit Pergamon.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 36)
nullis in te datur ire sagittis - audiat infesto licet hoc Rhamnusia vultu - ,non datur, et si egomet patrio de litore raptus quattuor emeritis per bella, per aequora lustris errarem, tu mille procos intacta fugares, non intersectas commenta retexere telas, sed sine fraude palam, thalamosque armata negasses.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 4)
stant populisque vigent, hinc auspice condita Phoebo tecta Dicarchei portusque et litora mundi hospita:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 31)
at hinc magnae tractus imitantia Romae quae Capys advectis implevit moenia Teucris, nostra quoque et propriis tenuis nec rara colonis Parthenope, cui mite solum trans aequora vectae ipse Dionaea monstravit Apollo columba.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 32)
morum iura viris solum et sine fascibus aequum, quid nunc magnificas species cultusque locorum templaque et innumeris spatia interstincta columnis, et geminam molem nudi tectique theatri et Capitolinis quinquennia proxima lustris, quid laudem litus libertatemque Menandri, quam Romanus honos et Graia licentia miscent?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 35)
sive vaporiferas blandissima litora, Baias, enthea fatidicae seu visere tecta Sibyllae dulce sit Iliacoque iugum memorabile remo, seu tibi Bacchei vineta madentia Gauri Teleboumque domos, trepidis ubi dulcia nautis lumina noctivagae tollit Pharus aemula lunae, caraque non molli iuga Surrentina Lyaeo, quae meus ante alios habitator Pollius auget, Aenarumque lacus medicos Stabiasque renatas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 37)
fervent litora mobilesque silvae, it longus medias fragor per urbes, atque echon simul hine et inde fractam Gauro Massicus uvifer remittit, miratur sonitum quieta Cyme et Literna palus pigerque Savo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana16)
"nos otia vitae solamur cantu ventosaque gaudia famae quaerimus, en egomet somnum et geniale secutus litus, ubi Ausonio se condidit hospita portu Parthenope, tenues ignavo pollice chordas pulso Maroneique sedens in margine templi sumo animum et magni tumidis adcanto magistri:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum18)
"- forsitan Ausonias ibis frenare cohortes aut Rheni populos aut nigrae litora Thyles aut Histrum servare datur metuendaque portae limina Caspiacae."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum20)
- Haec ego Chalcidicis ad te, Marcelle, sonabam litoribus, fractas ubi Vesvius erigit iras, aemula Trinacriis volvens incendia flammis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum27)
et socii portus dilectuque initi terra Dieareheo nec non plaga cara madenti Surrentina deo sertis altaria cingat, materni qua litus avi, quem turba nepotum circuit et similes contendit reddere vultus, gaudeat et Libyci praesignis avunculus hasta, quaeque sibi genitos putat attollitque benigno Polla sinu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten5)
Di patrii, quos auguriis super aequora magnis litus ad Ausonium devexit Abantia classis, tu, ductor populi longe migrantis, Apollo, cuius adhuc volucrem laeva cervice sedentem respiciens blande felix Eumelis adorat, tuque, Actaea Ceres, cursu cui semper anhelo votivam taciti quassamus lampada mystae, et vos, Tyndaridae, quos non horrenda Lycurgi Taygeta umbrosaeque magis coluere Therapnae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten21)
sic, ubi magna novum Phario de litore puppis solvit iter iamque innumeros utrimque rudentes lataque veliferi porrexit brachia mali invasitque vias, it eodem angusta phaselos aequore et immensi partem sibi vindieat austri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam95)

SEARCH

MENU NAVIGATION