라틴어 문장 검색

nunc in pace consilium id adferimus, quod si comprobaritis, magnificentius vos victoria usos esse quam vicisse omnes existimaturi sint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 659:2)
nolite existimare beluas tantum recens captas feritatem illam silvestrem primo servare, dein, cum diu manibus humanis aluntur, mitescere, in hominum feritate mulcenda non eandem naturam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 216:2)
nolite nomen tantum existimare mixtum esse Gallograecorum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 571:1)
non sum postulaturus a vobis, patres conscripti, ut quae communiter de immanitate gentis Gallorum, de infestissimo odio in nomen Romanum scitis, ea de illis quoque qui Asiam incolunt existimetis Gallis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 595:1)
sed ego in ea civitate, quae ideo omnibus rebus incipiendis gerendisque deos adhibet, quia nullius calumniae subicit ea quae dii comprobaverunt, et in sollemnibus verbis habet, cum supplicationem aut triumphum decernit, 'quod bene ac feliciter rem publicam administrarit,' si nollem, si grave ac superbum existimarem virtute gloriari, si pro felicitate mea exercitusque mei, quod tantam nationem sine ulla militum iactura devicimus,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 614:1)
hoc auctore existimantur Petillii et vivo Africano rem ingressi et mortuo rogationem promulgasse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 684:1)
quo deinde modo, si te metu mortis credebam cenam vitasse meam, non ab eodem metu comisationem quoque vitaturum existimabam?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 165:1)
priusquam id faceret, se ei permittere uti si quod seu ius seu auxilium se habere ad eos libros repetendos existimaret, experiretur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 349:2)
is quia successurus Q. Fulvio erat, ne vetere exercitu provincia spoliaretur, quaero inquit de te, L. Minuci, cum confectam provinciam nunties, existimesne Celtiberos perpetuo in fide mansuros, ita ut sine exercitu ea provincia obtineri possit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 417:1)
Eumenes igitur ut Romam venit, exceptus cum tanto honore quantum non meritis tantum eius, sed beneficiis etiam suis, ingentia quae in eum congesta erant, existimabant deberi, a praetore in senatum est introductus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 113:1)
senatum existimare non aequum eum facere qui ab sociis suis non abstineret iniuriam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 272:3)
et ambigendo de Coele Syria causam belli se habiturum existimabat gesturumque id nullo impedimento occupatis Romanis in Macedonico bello;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 304:2)
aliquid illi regiae maiestati, aliquid hi populi Romani nomini, cum praesertim Perseus petisset colloquium, existimabant deberi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 409:2)
Ab Rhodo redeuntes Boeotiae quoque civitates, et Thebas et Coroneam et Haliartum, adierunt, quibus expressum invitis existimabatur ut relicta regia societate Romanis adiungerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 488:1)
quae facta a C. Lucretio fierique ab L. Hortensio praetoribus Romanis querantur, ea neque facta neque fieri voluntate senatus quem non posse existimare, qui sciat bellum Persei et ante Philippo, patri eius, intulisse populum Romanum pro libertate Graeciae, non ut ea a magistratibus suis socii atque amici paterentur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 92:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION