라틴어 문장 검색

et, quod plus est, bis peccat qui peccato obsequium accommodat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 78:6)
Et licet multa exempla ad expositionem hujus adverbii Cur dicivaleant, hæc tibi brevitatis causa sufficiant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 80:1)
ultra enim modum et citra modum nihil est rectum, quod multum eleganterdicit Oratius:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 83:1)
In causis vero majoribus, ubi de Deo vel hominum salute referimus,plus magnificentiæ et fulgoris est exhibendum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 89:12)
In quantitate insuper modum requiras non multa dicendo;
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 95:2)
«Nihil æque proderit nisi quiescere, et cum aliis loqui minima,secum multa.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 95:11)
Tu autem ex ingenio tibi a Deo præstito multa super hoc et super quolibetverbo hujus versiculi:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 107:1)
Et ita fere omnia, quæ dicta sunt supra, et multa alia poterunt ad verbumfaciasaptari utiliter.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 110:1)
Quoniam multi sunt, qui in adversitatibus et tribulationibus taliter affliguntur et deprimuntur, quod, cum in se propter animi perturbationem nec consilium nec consolationem habeant neque ab aliis expectent, ita contristantur, ut de malo in pejus cadant:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 1:1)
Quidam juvenis, Melibeus nomine, vir potens et dives, relinquens uxoremet filiam in domo, quas multum diligebat, clauso ostio domus, ivit spatiatum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 4:1)
Ille verosemper plus clamabat;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 5:3)
plorare autem ac multas lacrimas fundere, prohibitum est.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 9:6)
"Multos enim occidit tristitia, nec est utilitasin illa.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 9:13)
stat rectus sub quolibet pondere, " sicut accidit in beatoJob, qui cum omnes filios suos omnemque substantiam suam amisisset, insuperet multas in corpore suo tribulationes sustineret, semper stetit rectus ac semper Domino gratias agens dicebat:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 9:23)
Melibeus vero convocavit multitudinem hominum copiosam, inter quos fueruntmedici de cyrurgia et physici, senes quoque et juvenes, vicini vero multi, qui magis illum reverebantur timore, quam diligerent amore, et etiam quidam, qui de inimicis facti fuerant amici et qui in ejus gratiam redierant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION