도구

도구

라틴어 문장 검색

Et cum summus Antistes et Imperator sint homines, si conclusio illa est vera, oportet quod reducantur ad unum hominem.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:7)
Ad hanc rationem solvendam dico quod, cum dicunt 'Ea que sunt unius generis oportet reduci ad aliquod unum de illo genere, quod est metrum in ipso', verum dicunt.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:10)
et similiter verum concludunt cum inferunt ex hiis omnes homines esse reducendos ad unum metrum in suo genere.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:12)
pater vero est id quod est per formam accidentalem, que est relatio per quam sortitur spetiem quandam et genus, et reponitur sub genere 'ad aliquid', sive 'relationis'.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:17)
In quantum vero sunt relativa quedam, ut patet, reducenda sunt vel ad invicem, si alterum subalternatur alteri vel in spetie comunicant per naturam relationis, vel ad aliquod tertium, ad quod reducantur tanquam ad comunem unitatem. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:23)
in quantum vero Papa et Imperator, ad aliud:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:33)
contrarietas enim in oppinione vel dicto sequitur ex contrarietate que est in re dicta vel oppinata, sicut verum et falsum ab esse rei vel non esse in oratione causatur, ut doctrina Predicamentorum nos docet. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 14:23)
ut, sicut inter omnia entia solus incorruptibilitatem et corruptibilitatem partecipat, sic solus inter omnia entia in duo ultima ordinetur, quorum alterum sit finis eius prout corruptibilis est, alterum vero prout incorruptibilis. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:12)
ad secundam vero per documenta spiritualia que humanam rationem transcendunt, dummodo illa sequamur secundum virtutes theologicas operando, fidem spem scilicet et karitatem. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:18)
1. Hec est nostra vera prima locutio.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 8:1)
6. Et si obiciatur de serpente loquente ad primam mulierem, vel de asina Balaam, quod locuti sint, ad hoc respondemus quod angelus in illa et dyabolus in illo taliter operati sunt quod ipsa animalia moverunt organa sua, sic ut vox inde resultavit distincta tanquam vera locutio;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 13:1)
2. Dicimus ergo quod forte non male opinantur qui Bononienses asserunt pulcriori locutione loquentes, cum ab Ymolensibus, Ferrarensibus et Mutinensibus circunstantibus aliquid proprio vulgari asciscunt, sicut facere quoslibet a finitimis suis conicimus, ut Sordellus de Mantua sua ostendit, Cremone, Brixie atque Verone confini:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 137:1)
3. Accipiunt enim prefati cives ab Ymolensibus lenitatem atque mollitiem, a Ferrarensibus vero et Mutinensibus aliqualem garrulitatem que proprie Lombardorum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 138:1)
10. Ad illud ubi dicitur, quod superiora inferioribus admixta profectum adducunt, dicimus verum esse quando cesset discretio:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:1)
ut, cum quis bene meruit, ad boni dignitatem profectum esse dicimus, cum male vero, ad mali;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 15:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION