라틴어 문장 검색

Innumeros cineres sanctorum Romula in urbe vidimus, o Christi Valeriane sacer, incisos tumulis titulos et singula quaeris nomina:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.1)
quanta virum iaceant congestis corpora acervis nosse licet, quorum nomina nulla legas, sexaginta illic defossas mole sub una reliquias memini me didicisse hominum, quorum solus habet conperta vocabula Christus, utpote quos propriae iunxit amicitiae, haec dum lustro oculis et sicubi forte latentes rerum apices veterum per monumenta sequor, invenio Hippolytum, qui quondam scisma Novati presbyter attigerat nostra sequenda negans, usque ad martyrii provectum insigne tulisse lucida sanguinei praemia supplicii, nec mirere senem perversi dogmatis olim munere ditatum catholicae fidei, cum iam vesano victor raperetur ab hoste exultante anima carnis ad exitium, plebis amore suae multis comitantibus ibat.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.4)
discipulos fidei detestandique rebelles idolii ardebat dedere perfidiae, carcereo crinita situ stare agmina contra iusserat horrendis excrucianda modis, inde catenarum tractus, hinc lorea flagra stridere, virgarum concrepitare fragor, ungula fixa cavis costarum cratibus altos pandere secessus et lacerare iecur, ac iam lassatis iudex tortoribus ibat in furias cassa cognitione fremens, nullus enim Christi ex famulis per tanta repertus supplicia, auderet qui vitiare animam, inde furens quaesitor ait:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.12)
"hi rapiant artus, tu rape, Christe, animam."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.31)
illa sacramenti donatrix mensa eademque custos fida sui martyris adposita servat ad aeterni spem vindicis ossa sepulcro, pascit item sanctis Tibricolas dapibus, mira loci pietas et prompta precantibus ara spes hominum placida prosperitate iuvat, hic corruptelis animique et corporis aeger oravi quotiens stratus, opem merui, quod Iactor reditu, quod te, venerande sacerdos, conplecti licitum est, scribo quod haec eadem, Hippolyto scio me debere, Deus cui Christus posse dedit, quod quis postulet, adnuere, ipsa, illas animae exuvias quae continet intus, aedicula argento fulgurat ex solido, praefixit tabulas dives manus aequore levi candentes, recavum quale nitet speculum, nec Pariis contenta aditus obducere saxis addidit ornando clara talenta operi, mane salutatum concurritur:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.46)
"' ad Christum eundum est, iam resolvor,' inquit, nec mora, protrahitur, poenae datur, inmolatur ense;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Apostolorum Petri et Pauli.11)
"pastor oves alit ipse illic gelidi rigore fontis, videt sitire quas fluenta Christi, parte alia titulum Pauli via servat Ostiensis, qua stringit amnis caespitem sinistrum, regia pompa loci est;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Apostolorum Petri et Pauli.18)
Punica terra tulit, quo splendeat omne quidquid usquam est, inde domo Cyprianum, sed decus orbis et magistrum, est proprius patriae martyr, sed amore et ore noster, incubat in Libya sanguis, sed ubique lingua pollet, sola superstes agit de corpore, sola obire nescit, dum genus esse hominum Christus sinet et vigere mundum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.1)
dum liber ullus erit, dum scrinia sacra litterarum, te leget omnis amans Christum, tua, Cypriane, discet.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.2)
cligitur locuples facundia, quae doceret orbem quaeque voluminibus Pauli famulata disputaret, quo mage cruda hominum praecordia perpolita nossent sive timoris opus seu mystica vel profunda Christi.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.9)
unus erat iuvenum doctissimus artibus sinistris, fraude pudicitiam perfringere, nil sacrum putare, saepe etiam magicum cantamen inire per sepulcra, quo geniale tori ius solveret aestuante nupta, luxuriae rabiem tantae cohibet repente Christus, discutit et tenebras de pectore, pellit et furorem, inplet amore sui, dat credere, dat pudere facti, iamque figura alia est quam quae fuit oris et nitoris:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.10)
exuitur tenui vultus cute, transit in severam, deflua caesaries conpescitur ad breves capillos, ipse modesta loqui, spem quaerere, regulam tenere, vivere iustitia Christi, penetrare dogma nostrum, his igitur meritis dignissimus usque episcopale provehitur solium doctor, capit et sedile summum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.11)
influebat inde Spiritus in populum Carthaginis, auctor acrioris ingenii, stimulis ut pectora subditis calerent ad decus egregium discrimine sanguinis petendum, non trepidare docens nec cedere nec dolore vinei, laudis amore rapi, Christum sapere et fidem tueri.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.25)
"trado salutiferi mysteria consecrata Christi."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.35)
exit usque in ortum solis et usque obitum, Gallos fovet, inbuit Britannos, praesidet Hesperiae, Christum serit ultimis Hiberis, denique doctor humi est, idem quoque martyr in supernis, instruit hic homines, illinc pia dona dat patronus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.43)

SEARCH

MENU NAVIGATION