라틴어 문장 검색

Nec diu tamen lacrimis indulsi, sed veritus, ne Menelaus etiam antescholanus inter cetera mala solum me in deversorio inveniret, collegi sarcinulas locumque secretum et proximum litori maestus conduxi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:1)
Ipse senatus, recti bonique praeceptor, mille pondo auri Capitolio promittere solet, et ne quis dubitet pecuniam concupiscere, Iovem quoque peculio exornat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:14)
Collegi non servato temporis ordine - neque enim historiam componebam -, sed ut quaeque in manus venerat.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 1 1:2)
Quin etiam in hac novissima valetudine, veritus ne forte inter quinqueviros crearetur, qui minuendis publicis sumptibus iudicio senatus constituebantur, cum illi tot amici senes consularesque superessent, me huius aetatis per quem excusaretur elegit, his quidem verbis:
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 1 9:1)
Here a senatu Vesticio Spurinnae principe auctore triumphalis statua decreta est, non ita ut multis, qui numquam in acie steterunt, numquam castra viderunt, numquam denique tubarum sonum nisi in spectaculis audierunt, verum ut illis, qui decus istud sudore et sanguine et factis assequebantur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 7 1:1)
meo suffragio pervenit ad ius tribunatus petendi, quem nisi obtinet in senatu, vereor ne decepisse Caesarem videar.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 9 2:2)
Solet esse gaudio tibi, si quid acti est in senatu dignum ordine illo.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 1:1)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)
Magna contentio, magni utrimque clamores aliis cognitionem senatus lege conclusam, aliis liberam solutamque dicentibus, quantumque admisisset reus, tantum vindicandum.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 4:1)
Sed Honoratum cognitioni senatus mors opportuna subtraxit, Marcianus inductus est absente Prisco.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 9:1)
Dilata res est in proximum senatum, cuius ipse conspectus augustissimus fuit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 10:1)
Equidem in senatu non semel egi, quin immo nusquam audiri benignius soleo:
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 11:2)
Missus deinde senatus et revocatus in posterum;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 16:1)
Iam hoc ipsum pulchrum et antiquum, senatum nocte dirimi, triduo vocari, triduo contineri.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 18:4)
In fine sententiae adiecit, quod ego et Tacitus iniuncta advocatione diligenter et fortiter functi essemus, arbitrari senatum ita nos fecisse ut dignum mandatis partibus fuerit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION