라틴어 문장 검색

Perspictum est iam, et quid mihi videatur, et quae sit inter eos philosophos, quos nominavi, controversia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 117:2)
Utile videbatur Ulixi, ut quidem poëtae tragici prodiderunt (nam apud Homerum, optimum auctorem, talis de Ulixe nulla suspicio est), sed insimulant eum tragoediae simulatione insaniae militiam subterfugere voluisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 125:1)
Num locupletiores quaeris auctores?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 129:1)
At hoc quidem commune est omnium philosophorum, non eorum modo, qui deum nihil habere ipsum negotii dicunt, nihil exhibere alteri, sed eorum etiam, qui deum semper agere aliquid et moliri volunt, numquam nec irasci deum nec nocere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 132:3)
Id autem non modo [non] summum malum, sed ne malum quidem esse maxima auctoritate philosophi affirmant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 136:3)
atque huius deditionis ipse Postumius, qui dedebatur, suasor et auctor fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 141:7)
cui nisi ipse auctor fuisset, captivi profecto Poenis redditi essent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 142:6)
nam Polybius, bonus auctor in primis, ex decem nobilissimis, qui tum erant missi, novem revertisse dicit re a senatu non impetrata;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:3)
Atqui ab Aristippo Cyrenaici atque Annicerii philosophi nominati omne bonum in voluptate posuerunt virtutemque censuerunt ob earn em esse laudandam, quod efficiens esset voluptatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 151:3)
Quibus obsoletis floret Epicurus, eiusdem fere adiutor auctorque sententiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 151:4)
quin ipsum Isocratem, quem divinus auctor Plato suum fere aequalem admirabiliter in Phaedro laudari fecit ab Socrate quemque omnes docti summum oratorem esse dixerunt, tamen hunc in numerum non repono.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:1)
Nam me haec tua platanus admonuit, quae non minus ad opacandum hunc locum patulis est diffusa ramis, quam illa, cuius umbram secutus est Socrates, quae mihi videtur non tam ipsa acula, quae describitur, quam Platonis oratione crevisse, et quod ille durissimis pedibus fecit, ut se abiceret in herba atque ita [illa], quae philosophi divinitus ferunt esse dicta, loqueretur, id meis pedibus certe concedi est aequius.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 28:2)
urgerent praeterea philosophorum greges iam ab illo fonte et capite Socrate nihil te de bonis rebus in vita, nihil de malis, nihil de animi permotionibus, nihil de hominum moribus, nihil de ratione vitae didicisse, nihil omnino quaesisse, nihil scire convincerent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 42:2)
Etenim cum illi in dicendo inciderint loci, quod persaepe evenit, ut de dis immortalibus, de pietate, de concordia, de amicitia, de communi civium, de hominum, de gentium iure, de aequitate, de temperantia, de magnitudine animi, de omni virtutis genere sit dicendum, clamabunt, credo, omnia gymnasia atque omnes philosophorum scholae sua esse haec omnia propria, nihil omnino ad oratorem pertinere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 56:1)
Haec ego cum ipsis philosophis [tum] Athenis disserebam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 57:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION