라틴어 문장 검색

verum ego quando te et amicitiam et gratiam in nostram domum video adlicere, etsi adversatus tibi fui, istac iudico:
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 2147)
post adeas tute Philtonem et dotem dare te ei dicas, facere id eius ob amicitiam patris.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 3, scene 36)
Quam non tam amicitiam, quam amicitiae dicimus esse venenum, cum in ea amoris numquam modus possit servari legitimus, qui est ab animo ad animum;
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:9)
itaque mihi propono fructum amicitiae nostrae ipsam amicitiam, qua nihil est uberius, praesertim in iis studiis, quibus uterque nostrum devinctus est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS: AD AP. CLAVDIVM PVLCHRVM, letter 13 2:2)
M. CICERO, in dialogo cui titulus est Laelius vel De Amicitia, docere volens amicitiam non spe expectationeque utilitatis neque pretii mercedisque causa colendam, sed quod ipsa per sese plena virtutis honestatisque sit expetendam diligendamque esse, etiamsi nihil opis nihilque emolumenti ex ea percipi queat, hac sententia atque his verbis usus est eaque dicere facit C. Laelium, sapientem virum, qui Publii Africani fuerat amicissimus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 2:1)
Poterit sane, inquit, ita dicere, sed neque amicitia liberalitati neque liberalitas amicitiae praebere argumentum potest, cum de utraque pariter quaeratur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 9:1)
nunc Laelius et sapiens, sic enim est habitus, et amicitiae gloria excellens de amicitia loquetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 6:3)
atque etiam mihi quidem videntur, qui utilitatis causa fingunt amicitias, amabilissimum nodum amicitiae tollere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 65:1)
non igitur utilitatem amicitia, sed utilitas amicitiam secuta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 65:6)
non iussum se a patre, quia aiebat incredibile omnibus uideri patrem coram tyranno caedi se iussisse, sed iniisse se tyrannicidi consilium, ut per hoc ad amicitiam perueniret, per amicitiam ad tyrannicidium.
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., Qui patrem pulsauerit manus ei praecidantur. Tyrannus patrem in arcem cum duobus filiis arcessiit; inperauit adolescentibus ut patrem caederent. alter ex his praecipitauit se, alter cecidit. postea in amicitiam tyranni receptus occiso tyranno praemium acce 21:7)
His igitur falsis amicitiae finibus explosis, finem amicitiae ex verbis Domini proferendum putavimus, qui mortem ipsam pro amicis sanxit non esse fugiendam.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:17)
Post amicitiam credendum est, ante amicitiam iudicandum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 3 2:3)
Fons et origo amicitiae amor est, nam amor sine amicitia esse potest, amicitia sine amore numquam.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:9)
Patiamur tamen ut propter quamdam quae in affectibus sentitur similitudinem, etiam illae amicitiae quae verae non sunt, amicitiae nuncupentur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:38)
Cum enim peremptorium sit amicitiae cupiditas, tanto certe facilius amicitia parta servatur, quanto animus ab illa peste purgatior invenitur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:28)

SEARCH

MENU NAVIGATION