라틴어 문장 검색

qui vero non habuissent unde dare fustati per publicum sub voce praeconia ducerentur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 14장 4:3)
Rex vero vocavit Eusebium, praefectum urbis, Ticinum et inaudito Boethio protulit in eum sententiam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 14장 9:2)
Metuens vero rex ne dolore generi aliquid adversus regnum eius tractaret, obiecto crimine iussit interfici.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 15장 5:2)
Narsis vero patritius sic ei mandans, non tantum se lana dividere, sed etiam talem telam orditurum, quale ipsa dum viveret deponere non possit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 13)
Pannonia vero amicis suis Avarorum gens comendaverunt;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 16)
Interim Alboin invasit omnia usque ad Tuscia preter Romam et Ravennam, Ticinensis vero per tres annos se continentes, per obsides quas dederunt, iam videntes suorum fortia circa se subiugata, Langubardi se tradiderunt.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 111)
Pauca vero de multa dicam.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 112)
Autari vero duxit uxorem Teudelinda nomine, filia Garibaldi Baioariorum rex sancta et nobilissima;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 119)
Rodoald vero dum uxore cuiusdam stuprasset, ab eodem interfectus est, postquam quinque regnaverat annis septemque diebus.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 132)
Pertarit vero, unde iam diximus, qui fuga lapsus erat, egressus de Galia navem ascendit, ad Britaniam insolam ad regnum Saxonum transmeare;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 142)
alia vero filia, Liupergam nomine, sociavit Taxiloni Baioariorum rex;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 311)
Mater vero eorum haec separatio audiens, Carlemanni filii sui blasphemiam intulit, oculorum cecitate perculsus est, cum periculo vita finivit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 318)
Papa vero probata gens Francorum astuti et nobiles, consilium eorum dedit, ut super Langubardos venirent, Italiam possiderent;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 46)
ipse vero ad suam sede Romane ecclesie remeavit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 47)
Karulus siquidem vero, adnitentibus suis, oblitus est tantorum benignitatis, quod ei Desiderius rex tribuit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 51)

SEARCH

MENU NAVIGATION