도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam quoniam beatitudinis adeptione fiunt homines beati, beatitudo uero est ipsa diuinitas, diuinitatis adeptione beatos fieri manifestum est. Sed uti iustitiae adeptione iusti, sapientiae sapientes fiunt, ita diuinitatem adeptos deos fieri simili ratione necesse est. Omnis igitur beatus deus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:10)
— Multo igitur infeliciores improbi sunt iniusta impunitate donati quam iusta ultione puniti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:11)
Sed puniri improbos iustum, impunitos uero elabi iniquum esse manifestum est. — Quis id neget?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:12)
— Sed ne illud quidem, ait, quisquam negabit bonum esse quod iustum est contraque quod iniustum est malum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:13)
post haec miseriores esse improbos iniusta impunitate dimissos quam iusta ultione punitos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 4:2)
at si ad hominum iudicia reuertar, quis ille est cui haec non credenda modo sed saltem audienda uideantur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 5:3)
pro his enim qui graue quid acerbumque perpessi sunt miserationem iudicum excitare conantur, cum magis admittentibus iustior miseratio debeatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:2)
quos ab iratis sed a propitiis potius miserantibusque accusatoribus ad iudicium ueluti aegros ad medicum duci oportebat ut culpae morbos supplicio resecarent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:3)
Non est iusta satis saeuitiae ratio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VIII 10:1)
Atqui in hoc hominum iudicia depugnant et quos alii praemio alii supplicio dignos arbitrantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:6)
Nam ut pauca, quae ratio ualet humana, de diuina profunditate perstringam, de hoc quem tu iustissimum et aequi seruantissimum putas omnia scienti prouidentiae diuersum uidetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:1)
Sed sit aliquis ita bene moratus ut de eo diuinum iudicium pariter humanumque consentiat, sed est animi uiribus infirmus, cui si quid eueniat aduersi desinet colere forsitan innocentiam per quam non potuit retinere fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:4)
Illic iusto foedere rerum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 4:1)
Cum omnis fortuna uel iucunda uel aspera tum remunerandi exercendiue bonos tum puniendi corrigendiue improbos causa deferatur, omnis bona quam uel iustam constat esse uel utilem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:7)
— Quid reliqua, quae cum sit aspera iusto supplicio malos cohercet, num bonam populus putat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:25)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION