라틴어 문장 검색

nervis etiam manuum pedum aliarumve partium, per quas decore vivitur, virtus inde praestatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 24:3)
Certe humorem sale differri sive consumi fit hinc cognitu facile, quod, si duos panes pari magnitudine feceris, unum sale aspersum, sine sale alterum, invenies indigentem salis pondere propensiorem, scilicet humore in eo per salis penuriam permanente.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 5:3)
Et hoc a Disario meo quaesitum volo, cur defaecatum vinum validius sit viribus, sed infirmius ad permanendum, et tam bibentem cito permovet quam ipsum, si manserit, facile mutatur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 6:1)
Nam liquori quidem nihil officit quin sumptus ad omnes corporis partes quoquo versus permanet et venas conpleat, et ideo inedia quae inanitatem fecerat accepto potus remedio quasi iam non in totum vacua recreatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 19:2)
Est et hoc de experientia notum quod qui sensim trahunt potum ventres habent humectiores humore qui paulatim sumptus est diutius permanente:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 12:1)
Natura enim nihil superfluum, sed membra singula ad aliquod vivendi ministerium fecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 18:4)
Aut enim gradiuntur animantia aut serpunt aut nando volandove vivunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 6:3)
Et agricolis curae est frumenta de areis non nisi luna deficiente colligere, ut sicca permaneant.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 29:3)
8. Nulla vidua distringatur ad se maritandum, dum voluerit vivere sine marito, ita tamen quod securitatem faciat quod se non maritabit sine assensu nostro, si de nobis tenuerit, vel sine assensu domini sui de quo tenuerit, si de alio tenuerit.
(Magna Carta 10:1)
Vive, licet nolis, et nostro munere, dixit, Cerne diem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:42)
Viventis feriere loco.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:55)
non hoc civilia bella, Ut vivamus, agunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:64)
Agnoscere solis Permissum est, quos iam tangit vicinia fati, Victurosque dei celant, ut vivere durent, Felix esse mori.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:64)
Humanum paucis vivit genus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 3:74)
Iam pectora non tegit armis, Ac veritus credi clypeo, laevaque vacasse, Aut culpa vixisse sua, tot vulnera belli Solus obit, densamque ferens in pectore silvam, Iam gradibus fessis, in quem cadat, eligit hostem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:56)

SEARCH

MENU NAVIGATION