도구

도구

라틴어 문장 검색

et si quae subeunt, tecum, liber, omnia ferres, sarcina laturo magna futurus eras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 164)
Cum subit illius tristissima noctis imago, qua mihi supremum tempus in urbe fuit, cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 31)
O mihi post nullos umquam memorande sodales, et cui praecipue sors mea visa sua est, attonitum qui me, memini, carissime, primus ausus es adloquio sustinuisse tuo, qui mihi consilium vivendi mite dedisti, cum foret in misero pectore mortis amor, scis bene, cui dicam, positis pro nomine signis, officium nec te fallit, amice, tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 51)
haec mihi semper erunt imis infixa medullis, perpetuusque animae debitor huius ero, spiritus et vacuas prius hic tenuandus in auras ibit, et in tepido deseret ossa rogo, quam subeant animo meritorum oblivia nostro, et longa pietas excidat ista die.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 52)
hoc tibi dissimula, senti tamen, optime, dici, in digito qui me fersque refersque tuo, effigiemque meam fulvo complexus in auro cara relegati, quae potes, ora vides, quae quotiens spectas, subeat tibi dicere forsan " quam procul a nobis Naso sodalis abest!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 74)
hoc unum fieri te prohibente potest, spes mihi magna subit, eum te, mitissime princeps, spes mihi, respicio cum mea facta, cadit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 168)
proxima adoranti Iunonis templa subibit, paelicibus multis hanc doluisse deam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1130)
Roma domusque subit desideriumque locorum, quicquid et amissa restat in urbe mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 27)
lassus in extremis iaceo populisque locisque, et subit adfecto nunc mihi, quicquid abest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 36)
omnia cum subeant, vineis tamen omnia, coniunx, et plus in nostro pectore parte tenes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 37)
cumque locum moresque hominum cultusque sonumque cernimus, et, qui sim qui fuerimque, subit, tantus amor necis est, querar ut cum Caesaris ira, quod non offensas vindicet ense suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 815)
nec dare tura libet nil exorantia divos, in tantis subeunt nec bona verba malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1310)
inque tot adversis carmen mirabitur ullum ducere me tristi sustinuisse manu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1418)
et tamen ad numeros antiquaque sacra reverti sustinet in tantis hospita Musa malis, sed neque cui recitem quisquam est mea carmina, nec qui auribus accipiat verba Latina suis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 134)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION