라틴어 문장 검색

Antequam Titus adventaret sacramentum Othonis acceperat uterque exercitus, praecipitibus, ut adsolet, nuntiis et tarda mole civilis belli, quod longa concordia quietus Oriens tunc primum parabat.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 6장1)
et Pompeio, Cassio, Bruto, Antonio, quos omnis trans mare secutum est civile bellum, haud prosperi exitus fuerant;
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 6장3)
isque primus principatus dies in posterum celebratus, quamvis Iudaicus exercitus quinto nonas Iulias apud ipsum iurasset, eo ardore ut ne Titus quidem filius expectaretur, Syria remeans et consiliorum inter Mucianum ac patrem nuntius.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 79장2)
denique constantia fortitudine Catonibus et Brutis aequaretur Helvidius:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 8장10)
Interea Vespasianus iterum ac Titus consulatum absentes inierunt, maesta et multiplici metu suspensa civitate, quae super instantia mala falsos pavores induerat, descivisse Africam res novas moliente L. Pisone.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 38장1)
Eiusdem anni principio Caesar Titus, perdomandae Iudaeae delectus a patre et privatis utriusque rebus militia clarus, maiore tum vi famaque agebat, certantibus provinciarum et exercituum studiis.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER V, 1장1)
hanc adversus urbem gentemque Caesar Titus, quando impetus et subita belli locus abnueret, aggeribus vineisque certare statuit:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER V, 13장12)
Quae dum in Asia geruntur, accidit casu ut legati Prusiae Romae apud T. Quintium Flamininum consularem cenarent, atque ibi de Hannibale mentione facta ex iis unus diceret eum in Prusiae regno esse.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 12장 1:1)
Huius de vita et moribus plura in eo libro persecuti sumus, quem separatim de eo fecimus rogatu T. Pomponii Attici.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 3장 4:7)
T. Pomponius Atticus, ab origine ultima stirpis Romanae generatus, perpetuo a maioribus acceptam equestrem obtinuit dignitatem.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 1장 1:1)
itaque appellatus est a C. Flavio, Bruti familiari, Atticus, ut eius rei princeps esse vellet.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 8장 3:3)
si quid Brutus de suis facultatibus uti voluisset, usurum, quantum eae paterentur, se neque cum quoquam de ea re collocuturum neque coiturum.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 8장 4:2)
neque multo post superior esse coepit Antonius, ita ut Brutus et Cassius omissa cura provinciarum, quae iis dicis causa datae erant a consule, desperatis rebus in exilium proficiscerentur.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 8장 5:1)
Atticus, qui pecuniam simul cum ceteris conferre noluerat florenti illi parti, abiecto Bruto Italiaque cedenti sestertium centum milia muneri misit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 8장 6:1)
Atticus, cum Ciceronis intima familiaritate uteretur, amicissimus esset Bruto, non modo nihil iis indulsit ad Antonium violandum, sed e contrario familiares eius ex urbe profugientes, quantum potuit, texit, quibus rebus indiguerunt, adiuvit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 9장 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION