라틴어 문장 검색

triduo inde ad planum descensum iam et locis mollioribus et accolarum ingeniis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 384:2)
at iunxisset sibi non metu solum, sed etiam voluntate Gallos accolas Padi, ni eos circumspectantes defectionis tempus subito adventu consul oppressisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 400:1)
munitum inde locum frequentaverant adcolae mixti undique ex finitimis populis, et tum terror populationum eo plerosque ex agris compulerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 609:2)
praegressos retraherent, obvios occiderent, ut praedonum magis quam exercitus accolis species esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 122:1)
capenates aliique qui accolae eius erant primitias frugum eo donaque alia pro copia portantes multo auro argentoque id exornatum habebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 149:1)
Philippum eis et Macedonas gravis accolas esse, quorum se vim ac spiritus et iam fregisse et eo redacturum esse ut non iis modo urbibus quas per vim ademissent Aetolis excedant, sed ipsam Macedoniam infestam habeant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 338:1)
belli diuturnitatem et vastatos agros circa urbem, qua infesto agmine isset Hannibal, exhaustam dilectibus Italiam et prope quotannis caesos exercitus querebantur, et consules bellicosos ambo viros acresque nimis et feroces creatos qui vel in pace tranquilla bellum excitare possent, nedum in bello respirare civitatem forent passuri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 378:2)
moverant autem huiusce rei mentionem Placentinorum et Cremonensium legati, querentes agrum suum ab accolis Gallis incursari ac vastari, magnamque partem colonorum suorum dilapsam esse, et iam infrequentis se urbes, agrum vastum ac desertum habere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 167:1)
hac satis felici expeditione bello commisso reguli ac principes accolae Macedonum in castra Romana veniunt, Pleuratus Scerdilaedi filius et Amynander Athamanum rex et ex Dardanis Bato Longari filius.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 310:1)
miraretur qui tum cerneret, aperto mare ab altera parte, ab altera Hispanis, tam fera et bellicosa gente, obiectis, quae res eos tutaretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 116:1)
quae res non minus quam pugna pridie adversa Emporitanos Hispanos accolasque eorum in deditionem compulit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 188:2)
cupidus belli adversus Antiochum Eumenes erat, gravem, si pax esset, accolam tanto potentiorem regem credens, eundem, si motum bellum esset, non magis parem Romanis fore quam Philippus fuisset, et aut funditus sublatum iri, aut, si pax victo daretur, multa illi detracta sibi accessura, ut facile deinde se ab eo sine ullo auxilio Romano tueri posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 147:1)
bellicosiores ea tempestate erant, Gallicos adhuc, nondum exoleta stirpe gentis, servantes animos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 84:3)
iis querentibus inopiam colonorum, aliis belli casibus aliis morbo absumptis, quosdam taedio accolarum Gallorum reliquisse colonias, decrevit senatus uti C. Laelius consul, si ei videretur, sex milia familiarum conscriberet quae in eas colonias dividerentur, et ut L. Aurunculeius praetor triumviros crearet ad eos colonos deducendos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 538:1)
ego, patres conscripti, quoniam dicere utique volentibus vobis parendum est, si vos ea mente ultra Tauri iuga emostis Antiochum, ut ipsi teneretis eas terras, nullos accolas nec finitimos habere quam vos malo, nec ulla re alia tutius stabiliusque regnum meum futurum spero;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 627:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION