라틴어 문장 검색

Quod hoc etiam mirabilius debet videri, quia ceterarum artium studia fere reconditis atque abditis e fontibus hauriuntur, dicendi autem omnis ratio in medio posita communi quodam in usu atque in hominum ore et sermone versatur, ut in ceteris id maxime excellat, quod longissime sit ab imperitorum intellegentia sensuque disiunctum, in dicendo autem vitium vel maximum sit a vulgari genere orationis atque a consuetudine communis sensus abhorrere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 12:1)
atque is non accurata quadam orationis copia, sed nutu atque verbo libertinos in urbanas tribus transtulit, quod nisi fecisset, rem publicam, quam nunc vix tenemus, iam diu nullam haberemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 38:4)
Nam, quod maximas centumviralis causas in iure positas protulisti, quae tandem earum causa fuit, quae ab homine eloquenti iuris imperito non ornatissime potuerit dici?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 238:1)
Quid patefecit dicendo, quod fuisset imperitis occultius?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 244:3)
Nam et subitae ad propositas causas exercitationes et accuratae ac meditatae commentationes ac stilus ille tuus, quem tu vere dixisti perfectorem dicendi esse ac magistrum, multi sudoris est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 257:1)
in quibus vis oratoris plerumque ab imperitis exitu et victoria iudicatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 72:4)
Qua re, Caesar, ego quoque hoc a te peto, ut, si tibi videtur, disputes de hoc toto iocandi genere quid sentias, ne qua forte dicendi pars, quoniam ita voluistis, in hoc tali coetu atque in tam accurato sermone praeterita esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 233:1)
homines enim imperiti facilius quod stulte dixeris reprehendere quam quod sapienter tacueris laudare possunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 301:6)
Principia autem dicendi semper cum accurata et acuta et instructa sententiis, apta verbis, tum vero causarum propria esse debent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 315:3)
Itaque hoc, quod vulgo de oratoribus ab imperitis dici solet "bonis hic verbis," aut "aliquis non bonis utitur," non arte aliqua perpenditur, sed quodam quasi naturali sensu iudicatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 151:1)
Neque est ex multis res una, quae magis oratorem ab imperito dicendi ignaroque distinguat, quam quod ille rudis incondite fundit quantum potest et id, quod dicit, spiritu, non arte determinat, orator autem sic inligat sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur et astricto et soluto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 175:2)
Illud autem ne quis admiretur, quonam modo haec vulgus imperitorum in audiendo notet, cum in omni genere tum in hoc ipso magna quaedam est vis incredibilisque naturae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 195:1)
qua re etiam hac imperiti, hac vulgus, hac denique barbari maxime commoventur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 223:3)
Sin apud indoctos imperitosque dicemus, fructus emolumenta, voluptates vitationesque dolorum proferantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 26장 2:2)
docere hoc poterat ille homines paene agrestes et apud imperitos audebat haec dicere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 38:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION