라틴어 문장 검색

Sagittarum autem nomine non nisi radiorum iactus ostenditur, qui tunc longissimi intelleguntur, quo tempore altissimus sol diebus longissimis solstitio aestivo conficit annuum cursum, inde Ἑκηβόλος et Ἑκατηβόλος dictus, ἕκαθεν τὰς ἀκτῖνας βάλλων, e longissimo altissimoque radios in terram usque demittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 60:1)
Cum enim sol in signo Cancri aestivum solstitium facit, in quo est longissimi diei terminus, et inde retrogressum agit ad diminutionem dierum, Pythius eo tempore appellatur, ὡς πύματον θέων, ὅ ἐστι τὸν τελευταῖον δρόμον τρέχων.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 61:2)
postea statuitur eius aetas plenissima effigie barbae solstitio aestivo, quo tempore summum sui consequitur augmentum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:3)
superi, cum partem zodiaci ambit aestivam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 10:5)
ex quibus latebris vel angustiis rursus emergens ad aestivum hemisphaerium, tamquam enascens, in augmenta porrigitur, et tunc ad regnum suum pervenisse iam creditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 15:2)
Et poeta vester adiciendo olim quid aliud nisi post emensa infortunia futuro tempore iuvare dicit memoriam sedati laboris:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 9:6)
nec sic admitto varietatem, ut luxum probem, ubi quaeruntur aestivae nives et hibernae rosae, et, dum magis ostentui quam usui servitur, silvarum secretum omne lustratur et peregrina maria sollicitantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 32:2)
nec per opacas Bella geret tenebras incerto debilis arcu, Nec franget nando violenti vorticis amnem, Nec tota in pugna perfusus sanguine membra Exiget aestivum calido sub pulvere solem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 4:26)
Haec ubi deseruit Pompeius litora, totos Emensus Cypri scopulos, quibus exit in Austrum, Inde maris vasti transverso vertitur aestu:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 5:2)
Has inter pestes duro Cato milite siccum Emetitur iter, tot tristia fata suorum Insolitasque videns parvo cum vulnere mortes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:1)
quae cum dominus percussit aquarum Igne superiecto, tunc Nilus fonte soluto Exit, ut Oceanus lunaribus incrementis Iussus adest, auctusque suos non ante coarctat, Quam nos aestivas a sole receperit horas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 3:13)
Hic rudis aestivas praestabat porticus umbras, Heu quam paene novum porticus ausa nefas!
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XII2)
Aestivo serves ubi piscem tempore, quaeris?
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXXVIII1)
Glaeba quod aestivo leviter cum spargitur imbre, Quod madidas nardo passa corona comas:
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXV4)
Sextantes, Calliste, duos infunde Falerni, Tu super aestivas, Alcime, solve nives, Pinguescat nimio madidus mihi crinis amomo Lassenturque rosis tempora sutilibus.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LXIV1)

SEARCH

MENU NAVIGATION