라틴어 문장 검색

Postremo quae amicitiae bonis omnibus sunt cavendae, quam breviter potuimus, enodavimus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:20)
Patet proinde ex his omnibus certa et vera spiritalis amicitiae meta:
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:21)
Et haec, et alia quaedam de amicitia restant dicenda.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:30)
Quis horum vobis amicitiae videtur commodatior?
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:18)
Sed utrum omnes quos sic diligimus ad illud amicitiae admittendi sint dulce secretum, scire desidero.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:21)
Nec omnes tamen quos diligimus in amicitiam sunt recipiendi, quia nec omnes ad hoc reperiuntur idonei.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 1:1)
Stabilis enim debet esse amicitia, et quamdam aeternitatis speciem praeferre, semper perseverans in affectu.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 1:6)
Quoniam enim nemo detestabilior, quam qui amicitiam laeserit;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 1:8)
Cernitis ergo quatuor gradus, quibus ad amicitiae perfectionem conscenditur;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:1)
sed quia de multis amicitiarum generibus disputasti, utrum omnes comprehendat, scire desidero.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:5)
Cum vera amicitia nisi inter bonos esse non possit, qui nihil contra fidem vel bonos mores velle possint aut facere;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:7)
profecto non quamlibet, sed ipsam quae vera est amicitiam diffinitio ista complectitur.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:8)
Sunt vitia quaedam quibus si quilibet fuerit involutus, non diu amicitiae leges vel iura servabit.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:20)
Huiusmodi ad amicitiam non facile eligendi sunt;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:21)
sed si alias vita eorum mores que placuerint, agendum cum eis summopere est, ut sanati ad amicitiam habeantur idonei;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION