라틴어 문장 검색

Quod diu tractaveris, id puta rectissimum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 93:4)
Minus dicito quam facias, et diu deliberato,cito facito.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 94:3)
et quam primum id facere desiste, quod, etiam si voles, diu facere non poteris."
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 8:12)
diu rem pertractet, antequam judicet;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 70:7)
"De consiliis, quod diu tractaveris, id puta rectissimum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 95:6)
Vapor enim odii semper latet in pectore inimici et, ut ait Seneca, "nunquamubi diu fuit ignis deficit vapor.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 122:4)
Victus enimet vestitus corpori ita sunt necessarii, quod sine opibus temporalibusvita in hominis corde diutius non potest manere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 251:7)
Quantumcunque enim sit homo dives, oportet illum, si in guerra diu perseveraverit, aut divitias aut guerramperdere, aut forte utrumque simul et personam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 261:4)
Invida fatorum series, summisque negatum est Stare diu, nimioque graves sub pondere lapsus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 262:7)
Habebat autem dominusquandam nobilem puellam in domo sua, quam iam diu educaverat, ut eam acciperetin uxorem;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:15)
Quod uxor illius videns intellexitillum circa vineam diutius moraturum et misso nuntio convocat amicum conviviumqueparat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 91:2)
Veni et accipe pecuniam tuam meaefidei iam diu commendatam, quoniam inveni et amodo taedet me custodireillam!
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:44)
Qui parce sua dispendit, diu durant ei possessa.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 142:2)
Diutius patitur Deus regnum regis in sua persona peccantis, sibonus sit gentibus et mitis, quam faceret in sua persona iusto regi, simalus esset gentibus et crudelis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 170:2)
nec properes ulli reddere mutuum boni vel mali, quia diutiusexpectabit te amicus et diutius timebit te inimicus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 170:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION