라틴어 문장 검색

illum, quem libidinibus inflammatum et furentem videmus, omnia rabide adpetentem cum inexplebili cupiditate, quoque affluentius voluptates undique hauriat, eo gravius ardentiusque sitientem, nonne recte miserrimum dixeris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 16:5)
Sequetur imperium, si promiseris illi pro unius horae fastidio multorum bonorum pensationem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 141:7)
Diligo quidem adulescentem ardentissime sicut meretur;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 14 10:3)
Audivi causas agentem acriter et ardenter, nec minus polite et ornate, sive meditata sive subita proferret.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 16 2:1)
Quotiens enim ad fastidium legentium deliciasque respicio, intellego nobis commendationem et ex ipsa mediocritate libri petendam.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 5 4:2)
Amavi consummatissimum iuvenem, tam ardenter quam nunc impatienter requiro.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 7 6:2)
Amat me - nihil possum ardentius dicere - ut tu.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 2 4:1)
quem ego cum olim mutuo diligerem, ex hac officii societate amare ardentius coepi.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 6:2)
est enim suspensum et anxium de eo quem ardentissime diligas interdum nihil scire.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 4 3:2)
Postea enim illis ex aliqua occasione ut meis utar, et beneficio fastidi tui ipse laudabor, ut in eo quod adnotatum invenies et suprascripto aliter explicitum.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 12 3:2)
Quae omnia huc spectant, ut invicem ardentius diligamus, cum tot vinculis nos studia mores fama, suprema denique hominum iudicia constringant.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 20 7:1)
Neque enim ardentius tu pronepotes quam ego liberos cupio, quibus videor a meo tuoque latere pronum ad honores iter et audita latius nomina et non subitas imagines relicturus.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 10 3:2)
nec tibi morosi veniant fastidia morbi, perque tuas fiant, quae sinet ipsa, manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 26:2)
os hebes est positaeque movent fastidia mensae, et queror, invisi cum venit hora cibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 103)
Utque pater solitae varias mutare figuras, Plenus inextincta destituare fame . Nec dapis humanae tibi sint fastidia . quaque Parte potes , Tydeus temporis huius eris . Atque aliquid facias , a vespere Solis ad ortus Cur externati rursus agantur equi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 20:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION