라틴어 문장 검색

Neve tibi ad solem vergant vineta cadentem, Neve inter vitis corylum sere, neve flagella summa pete aut summa defringe ex arbore plantas tantus amor terrae - neu ferro laede retunso semina, neve oleae silvestris insere truncos:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 13:1)
Optima vinetis satio, cum vere rubenti candida venit avis longis invisa colubris, prima vel autumni sub frigora, cum rapidus Sol nondum hiemem contingit equis, iam praeterit aestas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 14:3)
Seminibus positis superest diducere terram saepius ad capita et duros iactare bidentis, aut presso exercere solum sub vomere et ipsa flectere luctantis inter vineta iuvencos;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 16:1)
- salices humilesque genestae aut illae pecori frondem aut pastoribus umbram Sufficiunt saepemque satis et pabula melli - et iuvat undantem buxo spectare Cytorum naryciaeque picis lucos, iuvat arva videre non rastris, hominum non ulli obnoxia curae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 21:5)
Tum sciat, aerias Alpis et Norica si quis castella in tumulis et Iapydis arva Timavi nunc quoque post tanto videat desertaque regna pastorum et longe saltus lateque vacantis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 19:13)
ne te longis ambagibus ultra quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos, immoritur studiis et amore senescit habendi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 752)
et tamen urges iampridem non tacta ligonibus arva bovemque disiunctum curas et strictis frondibus exples;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1410)
Multa quidem nobis facimus mala saepe poetae (ut vineta egomet caedam mea), cum tibi librum sollicito damus aut fesso;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 183)
arva beata petamus, arva divites et insulas, reddit ubi cererem tellus inarata quotannis et inputata floret usque vinea, germinat et numquam fallentis termes olivae suamque pulla ficus ornat arborem, mella cava manant ex ilice, montibus altis levis crepante lympha desilit pede.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1618)
pluraque felices mirabimur, ut neque largis aquosus Eurus arva radat imbribus, pinguia nec siccis urantur semina glaebis, utrumque rege temperante caelitum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1620)
et de pluribus singulariter, haud secus ac patriis acer Romanus in . Specie diversa sed genere eadem et haec sunt, neve tibi ad solem vergant vineta cadentem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 174:3)
Statum quidem generis humani non alium quisquam suspexerit magis, nec si cui permittat deus terrena formare et dare gentibus mores, aliud probaverit quam quod apud illos fuisse memoratur, apud quos Nulli subigebant arva coloni, Ne signare quidem aut partiri limite campum Fas erat;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 37:1)
te sensit Nemeaeus arto pressus lacerto fulmineus leo cervaque Parrhasis, sensit Arcadii populator agri, gemuitque taurus Dictaea linquens horridus arva.
(세네카, 아가멤논 15:8)
quisquis Ismeni loca, Actaea quisquis arva, qui gemino mari pulsata Pelopis regna Dardanii colis, succurre, saevae cladis auctorem indica.
(세네카, Hercules Furens 17:22)
secat una gratum Phocidos Baccho solum, unde altus arva deserit, caelum petens, clementer acto colle Parnasos biceps;
(세네카, 오이디푸스 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION