라틴어 문장 검색

[Multaque se incusat, qui non acceperit ante Dardanium Aenean generumque adsciverit ultro.] Interea extremo bellator in aequore Turnus palantis sequitur paucos iam segnior atque iam minus atque minus successu laetus equorum attulit hunc illi caecis terroribus aura commixtum clamorem adrectasque impulit aures confusae sonus urbis et inlaetabile murmur.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 24:9)
adsciscet nova, quae genitor produxerit usus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 267)
Quo in genere id est praecipue custodiendum, ne id, quod similitudinis gratia adscivimus, aut obscurum sit aut ignotum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 135:5)
neque enim vulgaris esse neque humilis nec insuavis apte ac recte modo adscita potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 224:1)
tamen et eligere quaedam, dum ex iis quae idem significent atque idem valeant, permiserim, et adiicere dum non otiosa, et detrahere dum non necessaria, et figuris mutare casus atque numeros, quorum varietas frequenter gratia compositionis adscita etiam suo nomine solet esse iucunda.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 315:3)
Ea tempestate plurumos cuiusque generis homines adscivisse sibi dicitur, mulieres etiam aliquot, quae primo ingentis sumptus stupro corporis toleraverant, post, ubi aetas tantummodo quaestui neque luxuriae modum fecerat, aes alienum grande conflaverant.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 24장5)
post, ubi fide publica dicere iussus est, omnia, uti gesta erant, aperit docetque se paucis ante diebus a Gabinio et Caepario socium adscitum nihil amplius scire quam legatos;
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 47장2)
elige in quam adscisci velis ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 92:4)
Debes itaque eos intueri omnes, quos paulo ante rettuli, aut adscitos caelo aut proximos, et ferre aequo animo fortunam ad te quoque porrigentem manus, quas ne ab eis quidem, per quos iuramus, abstinet ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 101:1)
vana ista demens animus ascivit sibi Venerisque numen finxit atque arcus dei.
(세네카, 파이드라 3:3)
hunc olim perorantem et rhetorica sedilia plausibili oratione frangentem socer eloquens ultro in familiam patriciam adscivit, licet illi ad hoc, ut sileam de genere vel censu, aetas venustas pudor patrocinarentur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Sapaudo suo salutem 2:1)
non hic ego commenticiam Terpsichoren more studii veteris adscivi nec iuxta scaturriginem fontis Aganippici per roscidas ripas et pumices muscidos stilum traxi.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Constantio suo salutem. 2:1)
de cuius facilitate iuvenali saepe nunc arbitris palam adscitis conquerebare, nunc tacitus ingemiscebas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Ambrosio salutem. 1:3)
quos undique urbium ascitos imperator in unam civitatem, invitator in unam cenam forte contraxerat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 4:2)
Par operi sedes, hinc obvia limina pandit, qui fessus bellis adscitae munere prolis primus iter nostris ostendit in aethera divis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, equus maximus Domitiani Imp.10)

SEARCH

MENU NAVIGATION