라틴어 문장 검색

Ancipiti periculo inplicitus deos quoque incusans querebatur, se iacere segnem, cuius velocitatem nemo antea valuisset effugere:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 7장 8:1)
Et Graeci haud ausi imperium aspernari, quamquam solvendarum legum id principium esse censebant, bona quoque, quae extarent, restituere damnatis.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 2장 6:1)
Tertio die victus constantia supplicum processit incusataque leniter exercitus inmodestia non sine multis utrimque lacrimis in gratiam se cum ipsis redire professus est.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:9)
Macedonia profecti ultra Euphraten in mediis hostibus novum imperium aspernantibus destitutos se esse cernebant:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 5장 14:1)
decus ille et laeta suorum gloria nec vestros comes aspernandus in actus,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 172:1)
sed quid ego quemquam immeritis incuso querellis?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 168:1)
Vere Dei ordinationi resistit, proprie voluntatis ydolum venerando, dum regem aspernata legiptimum non erubescit insana regi non suo iura non sua pro male agendi potestate pacisci.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:11)
sic et hoc excellentes ingenio et scientia querit, et alios aspernatur, ut per inferiora patebit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 6:3)
viduas tantum aspernatus.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV2)
tristis item vetulae vitis sator atque temporis incusat momen saeclumque fatigat, et crepat, antiquum genus ut pietate repletum perfacile angustis tolerarit finibus aevom, cum minor esset agri multo modus ante viritim;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:9)
in quibus si neque ea quae iam tibi sunt cognita asperneris, nec quae ignota sunt vites, invenies plurima quae sit aut voluptati legere aut cultui legisse aut usui meminisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 10:3)
Victore itaque Hercule illam Accam Larentiam, nobilissimum id temporis scortum, intra aedem inclusisse cum coena, eamque postero die distulisse rumorem, quod post concubitum dei accepisset munus, ne commodum primae occasionis, cum se domum reciperet, offerendae aspernaretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 13:1)
mensasque priores Aspernata fames:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:5)
Magnoque patere Fingens regna Phari, celsae de puppe carinae In parvam iubet ire ratem, litusque malignum Incusat, bimaremque vadis frangentibus aestum, Qui vetet externas terris advertere classes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 6:20)
Hanc tibi Sequanicae pinguem textricis alumnam, Quae Lacedaemonium barbara nomen habet, Sordida, sed gelido non aspernanda Decembri Dona, peregrinam mittimus endromida:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XIX1)

SEARCH

MENU NAVIGATION