라틴어 문장 검색

non secus autumno quam cum magis asperat ignes Sirius et saevo cum nox accenditur auro
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 391:1)
nec tibi, virgo, iubae laetabile sidus Achivae, acer ut autumni canis iratoque vocati
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 634:1)
Nec adimitanda recenseo - cum dorsa non vultus, ad Sponse vehiculum habeatis, et vere dici possetis, qui Prophete ostensi sunt, male versi ad templum - vobis ignem de celo missum despicientibus, ubi nunc are ab alieno calescunt;
(단테 알리기에리, Epistolae 76:3)
si autumnus, ipsa aeris temperies et strata subter folia locum quietis ostendit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:5)
Legimus Crantorem, cuius volumen ad confovendum dolorem suum secutus est Cicero, Platonis, Diogenis, Clitomachi, Carneadis, Posidonii ad sedandos luctus opuscula percurrimus, qui diversis aetatibus diversorum lamenta vel libris vel epistulis minuere sunt conati, ut, etiamsi nostrum areret ingenium, de illorum posset fontibus inrigari:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:8)
Semper se ob vi are epistulae, superare, officiis, salutationibus praevenire.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 8:6)
Iam letifero cedente pruinis autumno, iam quartanam sperantibus aegris stridebat deformis hiems praedamque recentem servabat, tamen hic properat, velut urgueat Auster, utque lacus suberant, ubi quamquam diruta servat ignem Troianum et Vestam colit Alba minorem, obstitit intranti miratrix turba parumper, ut cessit, facili patuerunt cardine valvae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV21)
Virro sibi et reliquis Virronibus illa iubebit poma dari, quorum solo pascaris odore, qualia perpetuus Phaeacum autumnus habebat, credere quae possis subrepta sororibus Afris:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V72)
sic crescit numerus, sic fiunt octo mariti quinque per autumnos, titulo res digna sepulchri.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI120)
Praeterea minimus gelido iam in corpore sanguis febre calet sola, circumsilit agmine facto morborum omne genus, quorum si nomina quaeras, promptius expediam quot amaverit Opapia moechos, quot Themison aegros autumno occident uno, quot Basilus socios, quot circumscripserit Hirrus pupillos;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X94)
grandia praeterea tortoque calentia faeno ova adsunt ipsis cum matribus, et servatae parte anni quales fuerant in vitibus uvae, Signinum Syriumque pirum, de corbibus isdem aemula Picenis et odoris mala recentis nec metuenda tibi, siccatum frigore postquam autumnum et crudi posuere pericula suci.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI27)
Haec illi veteres praecepta minoribus, at nunc post finem autumni media de nocte supinum clamosus iuvenem pater excitat:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV68)
Praeterea cur vere rosam, frumenta calore, vites autumno fundi suadente videmus, si non, certa suo quia tempore semina rerum cum confluxerunt, patefit quod cumque creatur, dum tempestates adsunt et vivida tellus tuto res teneras effert in luminis oras?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 7:12)
inde Autumnus adit, graditur simul Euhius Euan.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 27:12)
Autumnoque magis stellis fulgentibus alta concutitur caeli domus undique totaque tellus, et cum tempora se veris florentia pandunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION