라틴어 문장 검색

Priscus eligi nominatim a magistratibus iuratis, Marcellus urnam postulabat, quae consulis designati sententia fuerat.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 6장9)
Sed Marcelli studium proprius rubor excitabat ne aliis electis posthabitus crederetur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 7장1)
paulatimque per altercationem ad continuas et infestas orationes provecti sunt, quaerente Helvidio quid ita Marcellus iudicium magistratuum pavesceret:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 7장2)
satis Marcello quod Neronem in exitium tot innocentium impulerit:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 7장11)
Marcellus non suam sententiam impugnari, sed consulem designatum censuisse dicebat, secundum vetera exempla quae sortem legationibus posuissent, ne ambitioni aut inimicitiis locus foret.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 8장1)
denique constantia fortitudine Catonibus et Brutis aequaretur Helvidius:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 8장10)
nec tam Musonius aut Publius quam Priscus et Marcellus ceterique, motis ad ultionem animis, expectabantur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 10장7)
retinete, patres conscripti, et reservate hominem tam expediti consilii ut omnis aetas instructa sit, et quo modo senes nostri Marcellum, Crispum, iuvenes Regulum imitentur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 42장12)
Tanto cum adsensu senatus auditus est Montanus ut spem caperet Helvidius posse etiam Marcellum prosterni.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 43장1)
quod ubi sensit Marcellus, velut excedens curia 'imus' inquit, 'Prisce, et relinquimus tibi senatum tuum:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 43장3)
' sequebatur Vibius Crispus, ambo infensi, vultu diverso, Marcellus minacibus oculis, Crispus renidens, donec adcursu amicorum retraherentur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 43장5)
M. Claudium Marcellum, quinquiens consulem, apud Venusiam pari modo interfecit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 5장 3:4)
namque Atticus M. Claudio Marcello Q. Fabio Labeone consulibus mortuum in annali suo scriptum reliquit, at Polybius L. Aemilio Paulo Cn.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 13장 1:3)
itaque appellatus est a C. Flavio, Bruti familiari, Atticus, ut eius rei princeps esse vellet.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 8장 3:3)
si quid Brutus de suis facultatibus uti voluisset, usurum, quantum eae paterentur, se neque cum quoquam de ea re collocuturum neque coiturum.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 8장 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION