라틴어 문장 검색

Sanctitas quoque et sanctimonia non minus Latine dicuntur, sed nescio quid maioris dignitatis est verbum sanctitudo, sicuti M. Cato In L. Veturium duritudinem quam duritiam dicere gravius putavit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 20:2)
Quid Menander poeta Philemoni poetae dixerit, a quo saepe indigne in comoediarum superatus est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IV 1:1)
MENANDER a Philemone, nequaquam pari scriptore, in certaminibus comoediarum ambitu gratiaque et factionibus saepenumero vincebatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IV 2:1)
Menandrum autem alii centum octo, partim centum novem reliquisse comoedias ferunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IV 5:1)
M. CATO Voconiam legem suadens verbis hisce usus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VI 2:1)
Recepticius enim servus, in ea re quam dicit Cato, aliud omnino est quam Verrius scripsit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VI 6:1)
Ipse etiam Cato mulierem demonstrare locupletem volens:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VI 9:1)
In secunda quoque Origine M. Cato non longe secus hac particula usus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 5:1)
Ac deinde annis fere post quindecim bellum adversum Poenos sumptum est atque non nimium longe M. Cato orator in civitate et Plautus poeta in scaena ;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 46:1)
Ego enim grammaticus vitae iam atque morum disciplinas quaero, vos mera estis, ut M. Cato ait, 'mortualia';
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VII 4:3)
Ego arbitror et a M. Catone insecenda et a Q. Ennio insece scriptum sine u littera.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IX 6:1)
Iuventius in comoedia:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 3:1)
M. Cato in Originibus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 8:1)
Itane, inquit, magister, dehonestum tibi deculpatumque hoc verbum videtur, quo et M. Cato et M. Varro et pleraque aetas superior ut necessario et Latino usi sunt?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, X 11:2)
νάνουσ enim Graeci vocaverunt brevi atque humili corpore homines paulum supra terrain extantes idque ita dixerunt adhibita quadam ratione etymologiae cum sententia vocabuli competente et, si memoria, inquit, mihi non labat scriptun hoc est in comoedia Aristophanis, cui nomen est ̔Ολκάδεσ. Fuisset autem verbum hoc a te civitate donatum aut in Latinam deductum, si tu eo uti dignatus fores, essetque id inpendio probabilius quam quae a Laberio ignobilia nimis et sordentia in usum linguae Latinae intromissa sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XIII 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION