라틴어 문장 검색

Doleat ergo, doleat progenies maxima Tuscanorum, que tanto viro fulgebat, et doleant omnes amici eius et subditi, quorum spem mors crudeliter verberavit;
(단테 알리기에리, Epistolae 8:5)
in dictamine magno sufficit enim unicum pentasillabum in tota stantia conseri, vel duo ad plus [in pedibus];
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 181:2)
Inter largissimum nivis imbrem ad oppugnationem processit primis claustris captis, in hostes cum copiis irruit, pugnamque cominus conserere maturavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.60)
Claustra tormentis plurimis majoribus munita invasit expugnavitque, at hoc certamine milites multos amisit, adeoque graviter vulneratus ipse, ut de loco, ubi pugna conserebatur, asportari cogeretur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.65)
"verberabatur et tacet;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:188)
Hoc idem et Manassen in Paralipomenon et Nineven fecisse legimus in pro- pheta, publicanum quoque in evangelio, e quibus primus non solum indulgentiam, sed et regnum recipere meruit, alius inpendentem Dei fregit iram, tertius pectus verberans pugnis oculos non levabat ad caelum et multo iustificatior recessit humili confessione vitiorum quam superba pharisaeus iactatione virtutum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:25)
Faciem, per quam secundo viro placuerat, verberabat, oderat gemmas, linteamina videre non poterat, orna- menta fugiebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 5:9)
Nec mirum, si in plateis et in foro rerum venalium pictus ariolus stultorum verberet nates et obtorto fuste dentes mordentium quatiat, cum venenata spurcaque doctrina Romae invenerit, quos induceret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 9:3)
Ut parenti subiciatur, horter, quae manu tenera ridentem verberat matrem?
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:6)
verberat atque obiter faciem linit, audit amicas, aut latum pictae vestis considerat aurum, et caedit, longi relegit transversa diurni et caedit, donec lassis caedentibus
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI246)
Neque enim filium verberare dubitavit, ut simulanti trans- fugam apud hostis hinc fides esset.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 56:2)
Principio venti vis verberat incita corpus ingentisque ruit navis et nubila differt, inter dum rapido percurrens turbine campos arboribus magnis sternit montisque supremos silvifragis vexat flabris:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:10)
sol etiam de vertice dissipat omnis ardorem in partis et lumine conserit arva;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 5:12)
interiorem etiam partem spirantibus aër verberat hic idem, cum ducitur atque reflatur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:4)
denique cum membris conlatis flore fruuntur aetatis, iam cum praesagit gaudia corpus atque in eost Venus ut muliebria conserat arva, adfigunt avide corpus iunguntque salivas oris et inspirant pressantes dentibus ora, ne quiquam, quoniam nihil inde abradere possunt nec penetrare et abire in corpus corpore toto;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 35:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION