도구

도구

라틴어 문장 검색

deum benignitate summotum bellum ab urbe Romana et Latio esse, et posse sine metu in agris habitari;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 165:2)
et P. Scipionem deum benignitate et rem publicam esse gratiae referendae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 376:3)
cum de supplemento legionum quae in provinciis erant ageretur, tempus esse a quibusdam senatoribus subiectum est, quae dubiis in rebus utcumque tolerata essent, ea dempto iam tandem deum benignitate metu non ultra pati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 202:1)
nunc et nos deum benignitate Punico perfecto bello totis viribus nostris in Macedoniam incubuimus, et vobis restituendi vos in amicitiam societatemque nostram fortuna oblata est, nisi perire cum Philippo quam vincere cum Romanis mavultis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 365:1)
consuetudine leviorem laborem fore, et comitate ac benignitate ducis etiam non iniucundum fieri posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 418:1)
Romanorum maxime respectus civitates movit, et virtutem nuper in bello et in victoria iustitiam benignitatemque expertas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 454:1)
in omnibus se maiora clementiae benignitatisque quam virtutis bellicae monumenta reliquisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 61:2)
est enim deum benignitate non gloriosa magis quam dives victoria vestra, quae vos facile isto velut aere alieno exsolvat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 641:2)
damnatam voti benignitate deum exsolvere id velle.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 95:4)
sociabilem consortionem inter binos Lacedaemoniorum reges, salutarem per multa saecula ipsis patriaeque;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 88:2)
immo contra ea vel viribus nostris, deum benignitate, vel regionis intervallo tuti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 288:3)
si, quae vestra nunc est fortuna deum benignitate et virtute vestra, ea Persei fuisset, et praemia petitum ad victorem regem venissemus in Macedoniam, quid tandem diceremus?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 253:2)
nam ita per tot annos in amicitia fuerant, ut sociali foedere se cum Romanis non inligarent, ob nullam aliam causam, quam ne spem regibus absciderent auxilii sui, si quid opus esset, neu sibi ipsis fructus ex benignitate et fortuna eorum percipiendi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 296:1)
mire laetum ea benignitate in se populi Romani regem fuisse ferunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 554:1)
Aequom est per fidem quod creditum est, ne bene merenti sit malo benignitas.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 4, scene 2184)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION