라틴어 문장 검색

Nam me iam grandior aevo impatiensque viae genitor deducere lectos iusserat inde boves gentisque illius eunti ipse ducem dederat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 26:5)
Vos mihi taurorum flammas hebetastis et unco impatiens oneris collum pressistis aratro, vos serpentigenis in se fera bella dedistis custodemque rudem somno sopistis et aurum vindice decepto Graias misistis in urbes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 13:10)
Credula res amor est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 66:4)
Hanc dominus spectans o qui pendentia parvo aera cibo celas, moderator harundinis, inquit sic mare compositum, sic sit tibi piscis in unda credulus et nullos, nisi fixus, sentiat hamos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 86:8)
Consedere duces, et vulgi stante corona surgit ad hos clipei dominus septemplicis Aiax, utque erat impatiens irae, Sigeia torvo litora respexit classemque in litore vultu intendensque manus "agimus, pro Iuppiter!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 3:1)
Non tulit impatiens longi tormenta doloris Iphis et ante fores haec verba novissima dixit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 82:1)
nec mihi, quod lusi vero sine crimine, prodest, quodque magis vita Musa iocata mea est, plurima sed pelago terraque pericula passum ustus ab assiduo frigore Pontus habet, quique fugax rerum securaque in otia natus, mollis et inpatiens ante laboris eram, ultima nunc patior, nec me mare portubus orbum perdere, diversae nec potuere viae, suffecitque malis animus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 23)
corpusque, quod ante laborum inpatiens nobis invalidumque fuit, sufficit, atque ipso vexatum induruit usu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 23)
quid inane caput, non credule, quassas?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3187)
ipsa coruscantis monitum sacra virgo ministri credidit atque ideo concepit credula Christum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3190)
piscis item sequitur calamum raptus acumine vulnifico, credula saucius ora cibo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum12)
sed dextra inpatiens vulneris inritos oris rhetorici depulit halitus;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권18)
numquam oculos animumque levans rationis ad arcem rettulit, insulsum tenuit sed credulus usum, privatos celebrans agnorum sanguine divos, iamque domo egrediens, ut publica festa diesque et ludos stupuit celsa et Capitolia vidit laurigerosque deum templis adstare ministros ac Sacram resonare Viam mugitibus ante delubrum Romae (colitur nam sanguine et ipsa more deae, nomenque loci ceu numen habetur, atque urbis Venerisque pari se culmine tollunt templa, simul geminis adolentur tura deabus), vera ratus quaecumque fiant auctore senatu,1 contulit ad simulacra fidem dominosque putavit aetheris, horrifico qui stant ex ordine vultu.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권75)
novimus esse patrem scelerum, sed novimus ipsum haudquaquam tamen esse Deum, quin immo gehennae mancipium, Stygio qui sit damnandus Averno, Marcionita Deus, tristis, ferus, insidiator, vertice sublimis, cinctum cui nubibus atris anguiferum caput et fumo stipatur et igni, liventes oculos subfundit felle perusto invidia inpatiens iustorum gaudia ferre.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 143)
talem revertens legifer de monte vultum detulit, Iudaea quem plebs aureo bove inquinata et decolor expavit et faciem retro detorsit inpatiens Dei.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.119)

SEARCH

MENU NAVIGATION