라틴어 문장 검색

utque sacri fontes non sola incendia sistunt, saepe etiam flores vernaque prata iuvant, sic hominum ingenium flecti ducique per artes non rigidas docta mobilitate decet.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 9 11:1)
Quale fere silvae lumen habere solent, Qualia sublucent fugiente crepuscula Phoebo, Aut ubi nox abiit, nec tamen orta dies.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 54)
dum licet, et vernos etiamnum educitis annos, ludite:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 13:2)
pastor, oves saturas ad prima crepuscula lustra:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권497)
Postera cum roseam pulsis Hyperionis astris in matutinis lampada tollet equis, frigidus Argestes summas mulcebit aristas, candidaque a Calabris vela dabuntur aquis, at simul inducent obscura crepuscula noctem, pars Hyadum toto de grege nulla latet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권87)
sic nostris respondit diva rogatis ( dum loquitur, vernas emat ab ore rosas):
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권105)
inde domum redeunt sub prima crepuscula maesti, utque erat, in duro procubuere toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권274)
Arcadis hinc sedes et inhospita tecta tyranni ingredior, traherent cum sera crepuscula noctem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 27:8)
an quia, cum legeret vernos Proserpina flores, in comitum numero, doctae Sirenes, eratis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 52:3)
Nebulae caligine mixtae exhalantur humo dubiaeque crepuscula lucis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 68:3)
Dumque iter horrendum per opaca crepuscula carpit, "seu dea tu praesens, seu dis gratissima" dixit, "numinis instar eris semper mihi meque fatebor muneris esse tui, quae me loca mortis adire, quae loca me visae voluisti evadere mortis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 19:1)
Sic tibi nil vernum nascentia frigus adurat poma nec excutiant rapidi florentia venti!'
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 86:7)
dum dubitant, seram pepulere crepuscula lucem, umbraque telluris tenebras induxerat orbi, cum deus in somnis opifer consistere visus ante tuum, Romane, torum, sed qualis in aede esse solet, baculumque tenens agreste sinistra caesariem longae dextra deducere barbae et placido tales emittere pectore voces:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 56:5)
ut via finita est et opus requievit eundi, et poenae tellus est mihi tacta meae, nil nisi flere libet, nec nostro parcior imber lumine, de verna quam nive manat aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 26)
at mihi sentitur nix verno sole soluta, quaeque lacu durae non fodiantur aquae . nec mare concrescit glacie, nec, ut ante, per Histrum stridula Sauromates plaustra bubulcus agit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1213)

SEARCH

MENU NAVIGATION