살아있는 라틴어 : 문장 검색

cunctos haerere cruores Romanus campisque vetat consistere torrens.

Cernit propulsa cruore Flumina, et excelsos cumulis aequantia colles Corpora, depressos in tabem spectat acervos, Et Magni numerat populos:

Saepe super vultus victoris et impia signa Aut cruor aut alto defluxit ab aethere tabes, Membraque deiecit iam lassis unguibus ales.

At non stare suum miseris passura cruorem, Squamiferos ingens Haemorrhois explicat orbes:

Nec sentit fatique genus mortemque veneni, Sed putat esse sitim, ferroque aperite tumentes Sustinuit venas, atque os implere cruore.

quaecumque foramina novit Humor, ab his largus manat cruor:

totum est pro vulnere corpus, At tibi, Leve miser, fixus praecordia pressit Nilaca serpente cruor:

Ipse cruor tutus, nullumque admittere virus, Vel cantu cessante, potest.

Accipe regna Phari, nullo quaesita cruore:

618 Narratur Perseus Gorgoni caput abscidisse, 658 deinde per aera super Libyam volasse, ubi ex cruore Gorgonis destillante serpentes enati sint;

Aderat maturus uterque, Et districta epulis ad cunctas aula patebat Insidias, poteratque cruor per regia fundi Pocula Caesareus, mensaeque incumbere cervix.

Hinc septem dominos videre montis Et totam licet aestimare Romam, Albanos quoque Tusculosque colles Et quodcumque iacet sub urbe frigus, Fidenas veteres brevesque Rubras, Et quod virgineo cruore gaudet Annae pomiferum nemus Perennae.

Hoc omne agelli mite parvuli numen Seu tu cruore sive ture placabis:

Uncto Corduba laetior Venafro, Histra nec minus absoluta testa, Albi quae superas oves Galaesi Nullo murice nec cruore mendax, Sed tinctis gregibus colore vivo:

quod verisimile putatur propter vicinitatem Erycis, consecrati Veneri, quae dicitur nata ex Caeli cruore et spuma maris.