라틴어 문장 검색

Si ergo vindicta prædicta judicialis tibi displicet, et vindactamomnino desideras, ad summum et verum judicem recurras, qui nullam injuriamrelinquens inultam te optime vindicabit, ipsomet testante, qui dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:5)
Licet multas justas rationes sapienter induxeris, quibus vindictam et guerram ac bellum abhorrere videris, non tamen adhucmihi tribuisti consilium, quod in hoc negotio a te affectanter habere desidero.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 270:2)
Tu pro stulto vere potes reputari, qui, cum pacem cum sacramento et sacramentalibusad tuum præceptum possis habere, cum periculo et guerra et belloillam desideras ad finem perducere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 293:3)
Explicit Liber consolationis et consilii, quem Albertanus, causidicusBrixiensis, de ora Sanctæ Agathæ, compilavit atque composuitsub anno domini MoCCoXLoVIo, in mensibus aprilis et maii.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 322:1)
Non enim desiderare delicias vel delicata cibaria debemus licet illis quandoque uti possimus, si absque desideriosumantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 36:2)
Non autem ut aliis sit consolatio, vobis autem tribulatio, sed ex equalitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 8:25)
Bene me instruxisti, et quod de illarum artibus retulistisiticuloso et desideranti animo commendavi;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 91:18)
Saepius tamen illuc ibat quo dominamegressam viderat, desiderans eam convenire;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:10)
Ne desideres res alterius, et ne doleas de amissis rebus, quoniamdolore nihil erit recuperabile.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 147:2)
Quod pigro assequi desiderata donant, idem consequi cupita velocinegant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 193:2)
fatum a Boethio diffinitur in IV De Consolatione Philosophiae;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 2:2)
(10) Item, Boethius in V De consolatione philosophae loquitur de casu et fortuna, quae causantur ex duabus causis per se concurrentibus, sicut quando aliquis intendit suffodere thesaurum et postea alius in eodem loco intendit fodere sepulcrum, consequitur ex fortuna inventio thesauri, et sic fortuna causatur ex duabus causis per se concurrentibus, ut dicit Boethius;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 11:1)
(20) Et dicit Boethius IV De consolatione philosophiae, quod "fatum est inhaerens rebus mobilibus dispositio, per quam providentia suis quaeque nectit ordinibus".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 2:1)
et hoc modo Boethius in "[De] Consolatione philosophiae" loquitur de fato.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 6:3)
Unde Boethius in De consolatione philosophiae figurat multos circulos, in quorum centro cardo et causa est fati et fatalium.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION