라틴어 문장 검색

nam ni ita esset, unus Scipio, vel notitia rei vel auctoritate, ita de utrisque meritus, finire nutu disceptationem potuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 713:1)
de litteris L. Corneli, quas scripserat secundum proelium cum Bois factum, disceptatio in senatu fuit, quia privatim plerisque senatoribus legatus M. Claudius scripserat fortunae populi Romani et militum virtuti gratiam habendam, quod res bene gesta esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 62:1)
prius tamen quam relatio fieret, Q. Metellus, qui consul dictatorque fuerat, litteras eodem tempore dixit et consulis L. Corneli ad senatum et M. Marcelli ad magnam partem senatorum adlatas esse inter se pugnantes, eoque dilatam esse consultationem, ut praesentibus auctoribus earum litterarum disceptaretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 78:1)
apameae congressis disceptatio eadem ferme fuit quae Romae inter Quinctium et legatos regis fuerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 166:1)
fugienti regi disceptationem cum legatis, seu iam experto eam minus prosperam seu maerore recenti confuso, professus Minnio se quae pro causa essent dicturum persuasit, ut a Pergamo accerserentur legati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 173:1)
itaque ad haec ei responderi velim, si ex aequo disceptatur et non belli causa quaeritur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 180:2)
admissi plures, dum suas quisque nunc querellas, nunc postulationes inserit, et aequa iniquis miscent, ex disceptatione altercationem fecerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 190:1)
dum integra omnia essent, verbis potius de iis quae ambigerentur disceptarent quam Asiam Europamque ad funestum armarent bellum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 383:1)
si quid tamen aequi se habere arbitrarentur, quanto esse satius Romam mittere legatos, seu disceptare seu rogare senatum mallent, quam populum Romanum cum Antiocho lanistis Aetolis non sine magno motu generis humani et pernicie Graeciae dimicare?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 389:1)
Thoas deinde ceterique factionis eiusdem cum adsensu omnium auditi pervicerunt ut ne dilato quidem concilio et absentibus Romanis decretum fieret, quo accerseretur Antiochus ad liberandam Graeciam disceptandumque inter Aetolos et Romanos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 391:1)
nihil enim aequi ab Romanis impetrari posse totiens legationibus missis Romam, totiens cum ipso Quinctio disceptando satis expertum esse, nec nisi abscisa omni spe auxilium Antiochi imploraturos fuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 532:1)
nulla enim nec disceptatio nec dubitatio fuit quin omnes eosdem genti Achaeorum hostes et amicos, quos populos Romanus censuisset, iudicarent, bellumque et Antiocho et Aetolis nuntiari iuberent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 586:1)
cum circa hanc fere consultationem disceptatio omnis verteretur, Hannibal nominatim interrogatus sententiam in universi belli cogitationem regem atque eos, qui aderant, tali oratione avertit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 71:1)
Antiocho ad Pheras iam castra habenti, ubi coniunxerant ei se Aetoli et Amynander, legati ab Larisa venerunt quaerentes quod ob factum dictumve Thessalorum bello lacesseret eos, simul orantes ut remoto exercitu per legatos, si quid ei videretur, secum disceptaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 100:1)
Zmyrnam enim et Lampsacum et Alexandriam Troadem et Lysimachiam in Europa iactatas in illis disceptationibus esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 394:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION