라틴어 문장 검색

namque hic Menalcas et amabat et metuebat, ne umquam posset amor ille dissolvi.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 1093)
subducere c. i. ex alto in campos dissolvi.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 71)
nev puluere victa f. hypallage est pro 'ne victa fatiscat in pulverem', id est dissolvatur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1802)
haud eqvidem credo proponit sibi quaestionem acerri- mam et de intima philosophia, quam tamen tota facilitate dissolvit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4151)
scilicet huc reddi d. a. r. r. sine dubio etiam cuncta dissolvi et redire rursus in originem suam necesse est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2251)
"Itaque cum omnium gentium de dis inmortalibus, quamvis incerta sit vel ratio vel origo, maneat tamen firma consensio, neminem fero tanta audacia tamque inreligiosa nescio qua prudentia tumescentem, qui hanc religionem tam vetustam, tam utilem, tam salubrem dissolvere aut infirmare nitatur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 8장 1:1)
nam si utilitas conglutinaret amicitias, eadem commutata dissolveret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:6)
Unum genus est eorum, qui magno in aere alieno maiores etiam possessiones habent, quarum amore adducti dissolvi nullo modo possunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM SECVNDA 18:1)
Illa autem, quae Carneades adferebat, quem ad modum dissolvitis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 29:1)
quam si ad se quisque rapiet, dissolvetur omnis humana consortio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 32:2)
fraus enim astringit, non dissolvit periurium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:6)
Aliud est enim explicare res gestas nar- rando, aliud argumentando criminari crimenve dissolvere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 5장 2:6)
nam et omne, quod eloquimur sic, ut id aut esse dicamus aut non esse, et, si simpliciter dictum sit, suscipiunt dialectici, ut iudicent, verumne sit an falsum, et, si coniuncte sit elatum et adiuncta sint alia, iudicant, rectene adiuncta sint et verane summa sit unius cuiusque rationis, et ad extremum ipsi se compungunt suis acuminibus et multa quaerendo reperiunt non modo ea, quae iam non possint ipsi dissolvere, sed etiam quibus ante exorsa et potius detexta prope retexantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 158:1)
atque idem etiam impedit, quod et multa reperit, quae negat ullo modo posse dissolvi, et genus sermonis adfert non liquidum, non fusum ac profluens, sed exile, aridum, concisum ac minutum, quod si qui probabit, ita probabit, ut oratori tamen aptum non esse fateatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 159:2)
vel quod ipsum oratorem politum esse hominem significat, quod eruditum, quod urbanum, maxime quod tristitiam ac severitatem mitigat et relaxat odiosasque res saepe, quas argumentis dilui non facile est, ioco risuque dissolvit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 236:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION