도구

도구

라틴어 문장 검색

memini in senatu disertum consularem ita eloqui:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 22 2:16)
neque si facultas optabilis mihi quidem tui praesentis esset, umquam a tuis consiliis discreparem nec nunc committam ut ullum meum factum reprehendere iure possis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS: AD L. PLANCVM ET CETEROS, letter 4 3:3)
*α*μ*π*ω*ε*ι*σ vero ad ea quae ipse ego ne cogitando quidem consequor, tu qui omnis isto eloquendi et exprimendi genere superasti a me petis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, letter 5/6 5:2)
Verum in his discrepant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 180:7)
posthac tamen cum haec [tamen] quaeremus, potius de dissensionibus tantis summorum virorum disseramus obscuritate naturae, deque errore tot philosophorum qui de [in] bonis contrariisque rebus tanto opere discrepant ut, cum plus uno verum esse non possit, iacere necesse sit tot tam nobiles disciplinas, quam de oculorum sensuumque reliquorum mendaciis et de sorite aut pseudomeno, quas plagas, ipsi contra se Stoici texuerunt.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 198:2)
adsunt homines ex tota provincia nobilissimi, qui praesentes vos orant atque obsecrant, iudices, ut in actore causae suae deligendo vestrum iudicium ab suo iudicio ne discrepet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 4장 4:3)
positum sit igitur in primis, quod post magis intellegetur, sine philosophia non posse effici quem quaerimus eloquentem, non ut in ea tamen omnia sint, sed ut sic adiuvet ut palaestra histrionem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 4장 1:1)
itaque M. Antonius, cui vel primas eloquentiae patrum nostrorum tribuebat aetas, vir natura peracutus et prudens, in eo libro quem unum reliquit disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 5장 2:1)
Vir autem acerrimo ingenio - sic enim fuit - multa et in se et in aliis desiderans neminem plane qui recte appellari eloquens posset videbat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 5장 2:3)
quod si ille nec se nec L. Crassum eloquentem putavit, habuit profecto comprehensam animo quandam formam eloquentiae, cui quoniam nihil deerat, eos quibus aliquid aut plura deerant in eam formam non poterat includere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 5장 2:4)
quo modo autem dicatur, id est in duobus, in agendo et in eloquendo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 17장 2:1)
ceterarum enim rerum quae sunt in oratore partem aliquam sibi quisque vindicat, dicendi autem, id est eloquendi, maxima vis soli huic conceditur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 19장 1:4)
erit igitur eloquens - hunc enim auctore Antonio quaerimus - is qui in foro causisque civilibus ita dicet, ut probet, ut delectet, ut flectat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 21장 1:1)
itaque hunc locum longe et late patentem philosophi solent in officiis tractare - non cum de recto ipso disputant, nam id quidem unum est - , grammatici in poetis, eloquentes in omni et genere et parte causarum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 21장 4:1)
sed inventus profecto est ille eloquens, quem numquam vidit Antonius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 29장1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION