도구

도구

라틴어 문장 검색

Non enim in acie versatur nec ferro, sed quasi rudibus eius eludit oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:2)
C.D. 22.6 incondite, haec aetas autem iam exculta praesertim eludens omne, quod fieri non potest, respuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 30:1)
Quae est ars coniectoris eludentis ingenio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 215:5)
quae est ars coniectoris eludentis ingenio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 215:6)
nobis quidem ** tantum'. Et vos ab illo inridemini et ipsi ilium vicissim eluditis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 165:12)
profecto aut haec bona in tabulas publicas nulla redierunt nosque ab isto nebulone facetius eludimur quam putamus, aut, si redierunt, tabulae publicae corruptae aliqua ratione sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 44장 2:3)
atqui Milone interfecto Clodius haec adsequebatur, non modo ut praetor esset non eo consule quo sceleris facere nihil posset sed etiam ut eis consulibus praetor esset quibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe speraret se posse eludere in illis suis cogitatis furoribus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 12장 1:4)
videt enim, si a pueris nobilibus, quos adhuc elusit, si a quadruplatoribus, quos non sine causa contempsit semper ac pro nihilo putavit, accusandi voluntas ad viros fortis spectatosque homines translata sit, sese in iudiciis diutius dominari non posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 7장 2:6)
te vero, Caecili, quem ad modum sit elusurus, quam omni ratione iactaturus, videre iam videor;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 14장 1:1)
Solebat igitur Aquilius conlega et familiaris meus, cum de litoribus ageretur, quae omnia publica esse vultis, quaerentibus eis quos ad id pertinebat, quid esset litus, ita definire, qua fluctus eluderet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 7장 2:3)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
Imperavi Gitoni, ut raptim grabatum subiret annecteretque pedes et manus institis, quibus sponda culcitam ferebat, ac sic ut olim Vlixes Cyclopis arieti adhaesisset, extentus infra grabatum scrutantium eluderet manus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 97:5)
Immo ni deus quidam humanarum rerum arbiter pendenti puero excussisset indicium, elusus circa popinas errarem . . . Giton longe blandior quam ego, primum araneis oleo madentibus vulnus, quod in supercilio factum erat, coartavit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 98:13)
Ex quo apparet casu incidisse noxios in plagas et te artem quaesisse, qua nostrae animadversionis impetum eluderes.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:13)
mox ubi fugerunt elusam gaudia mentem veraque forma redit, animus, quod perdidit, optat atque in praeterita se totus imagine versat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 128:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION