-
nam totius ductus hic est quasi mucro, ut per se foeda vomendi necessitas iam nihil ultra exspectantibus hanc quoque adiiceret deformitatem, ut cibus teneri non posset postridie.
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 287:3)
-
nam et vomens frustis esculentis suum et tribunal implevit * * * et contra (nam frequentius utar iisdem diversarum quoque rerum exemplis, quo sint magis familiaria) saxa atque solitudines voci respondent, bestiae saepe immanes cantu atque consistent magis insurgebat, si verteretur;
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 301:2)
-
tussire et exspuere crebro et ab imo pulmone pituitam trochleis adducere et oris humore proximos spargere et maiorem partem spiritus in loquendo per nares effundere, etiamsi non utique vocis sunt vitia, quia tamen propter vocem accidunt, potissimum huic loco subiiciantur.
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 203:3)
-
parum scilicet luxuria magno fuerit, nisi, quod vomant, capacibus gemmis inter se propinaverint.
- (세네카, 행복론, Liber VII 50:4)
-
Iam istum spiritum exspuemus.
- (세네카, 노여움에 대하여, Liber III 244:5)
-
Nessus hos struxit dolos ictus sagittis qui tuis vitam expuit.
- (세네카, Hercules Oetaeus 22:6)
-
rigat ora foedus imber et lacerum caput largum revulsis sanguinem venis vomit.
- (세네카, 오이디푸스 12:40)
-
spumat vomitque vicibus alternis aquas qualis per alta vehitur Oceani freta fluctum refundens ore physeter capax.
- (세네카, 파이드라 15:14)
-
hinc flammam vomunt oculi, hinc relucent caerula insignes nota;
- (세네카, 파이드라 15:19)
-
ego video, tandem spiritum inimicum expue,
- (세네카, Phoenissae 45:1)
-
iubente te, flammasque quas Siculo vomit
- (세네카, Phoenissae 319:1)
-
Ferro peremptus spiritum inimicum expuat.
- (세네카, Thyestes 252:1)
-
ubi hanc anilis expuam leti moram?
- (세네카, Troades 1201:1)
-
myrrhina, sardonyches, amethystus Hiberus, iaspis Indus, Chalcidicus, Scythicus, beryllus, achates attollunt duplices argenti cardine valvas, per quas inclusi lucem vomit umbra smaragdi;
- (시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 6)
-
quique volubilibus spatiantem tractibus alvi complesti Ionam, resonant dum viscera monstri introrsum psallente cibo vel pondera ventris ieiuni plenique tamen vate intemerato ructat cruda fames, quem singultantibus extis esuriens vomuit suspenso belua morsu;
- (시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum7)
