라틴어 문장 검색

haec sacra Romulus una ex omnibus peregrina suscepit, iam tum inmortalitatis virtute partae, ad quam eum sua fata ducebant, fautor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 85:1)
ita natum, ita creatum regem, fautorem infimi generis hominum, ex quo ipse sit, odio alienae honestatis ereptum primoribus agrum sordidissimo cuique divisisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 484:1)
cum ille ferociter ad haec, se patris sui tenere sedem, multo quam servum potiorem filium regis regni heredem, satis diu per licentiam eludentem insultasse dominis, clamor ab utriusque fautoribus oritur, et concursus populi fiebat in curiam, apparebatque regnaturum qui vicisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 488:1)
placuit igitur oratorem ad plebem mitti Menenium Agrippam, facundum virum, et quod inde oriundus erat, plebi carum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 350:1)
filius scriba, patre libertino humili fortuna ortus, ceterum callidus vir et facundus, aedilis curulis fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 676:3)
aliud integer populus, fautor et cultor bonorum, aliud forensis factio tendebat, donec Q. Fabius et P. Decius censores facti, et Fabius simul concordiae causa, simul ne humillimorum in manu comitia essent, omnem forensem turbam excretam in quattuor tribus coniecit urbanasque eas appellavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 688:2)
et cum Volumnius, causa superior, ne infacundus quidem adversus eximiam eloquentiam collegae visus esset, cavillansque Appius sibi acceptum referre diceret debere, quod ex muto atque elingui facundum etiam consulem haberent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 246:1)
tanta autem inerat comitas Scipioni atque ad omnia naturalis ingenii dexteritas ut non Syphacem modo, barbarum insuetumque moribus Romanis, sed hostem etiam infestissimum facunde adloquendo sibi conciliarit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 277:1)
suam seditionem sine volnere, sine sanguine fuisse, nec ipsam atrocem nec atroci poena dignam, - ut ingenia humana sunt ad suam cuique levandam culpam nimio plus facunda.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 383:1)
facundissimus habebatur seu causa oranda, seu in senatu et apud populum suadendi ac dissuadendi locus esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 6:3)
conveniens oratio tam humili adulationi fuit, non culpam purgantium, sed transferentium initium culpae in Hannibalem potentiaeque eius fautores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 213:1)
praetor Aetolorum Phaeneas cum eadem fere quae Romani, ut Graecia decederetur, postulasset, redderenturque Aetolis urbes quae quondam iuris ac dicionis eorum fuissent, excepit orationem eius princeps Aetolorum Alexander, vir ut inter Aetolos facundus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 428:1)
dum Romana arma in propinquo haberent, tollere Brachyllem, principem fautorum regis, statuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 341:1)
haec sentientes certamina fautorum utriusque partis taciti ex tuto spectabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 319:1)
inde certamine orto, nisi in tribunal legatorum perfugisset, haud multum afuit quin ab exulibus fautoribusque eorum interficeretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 465:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION