도구

도구

라틴어 문장 검색

7. Apuli quoque vel sui acerbitate vel finitimorum suorum contiguitate, qui Romani et Marchiani sunt, turpiter barbarizant:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 104:1)
Cum quibus et Trivisianos adducimus, qui more Brixianorum et finitimorum suorum u consonantem per f apocopando proferunt, puta nof pro ‘novem’ et vif pro ‘vivo’:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 130:3)
2. Dicimus ergo quod forte non male opinantur qui Bononienses asserunt pulcriori locutione loquentes, cum ab Ymolensibus, Ferrarensibus et Mutinensibus circunstantibus aliquid proprio vulgari asciscunt, sicut facere quoslibet a finitimis suis conicimus, ut Sordellus de Mantua sua ostendit, Cremone, Brixie atque Verone confini:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 137:1)
- Multi de civibus Americanis malo in Praesidem animo sunt, et ad Hispanos sese defecturos minantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.9)
At pax non convenit, quia, credo, Indorum istorum principes Hispanorum quam Americanorum imperia perferre malebant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.23)
Satius praesidi visum, Eboraci Novi, quam Hispanorum intra fines, cum Indis agere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.25)
Disceptatio longa legatum inter Hispanum et Praesidem Americanum de populi utriusque finibus facta.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.44)
Tergiversantibus, autem, Hispanis, quumque civitates foederatae Americanae jus suum armis persequi nequirent, multi de civibus Americanis malo in Praesidem animo esse.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.45)
Hos tumultus sedare, Gallos a bello Hispanis inferendo deterrere, simulque, armis depositis, pro libero usu fluminis Mississippiensis cum Hispaniarum rege pacisci, Washingtonio contigit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.18)
Ad hoc, Galli a bello civitatibus Hispanis inferendo deterrendi a praeside erant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.21)
Et, Christi anno millesimo septingentesimo nonagesimo nonagesimo quinto, foedus cum Hispaniarum rege ictum fuit, quo foedere, omnia quae de finibus fluminisque Mississippiensis usu petebant Americani, facillime ab Hispanis concedebantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.23)
Magnae erant difficultates, quibuscum conflictandum fuit Washingtonio, amicitiae cum Hispanis, tempore illo, conciliandae causa;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.27)
sed procul extensum petulans quatit hostia funem Tarpeio servata Iovi frontemque coruscat, quippe ferox vitulus templis maturus et arae spargendusque mero, quem iam pudet ubera matris ducere, qui vexat nascenti robora cornu, si res ampla domi similisque adfectibus esset, pinguior Hispulla traheretur taurus et ipsa mole piger nec finitima nutritus in herba, laeta sed ostendens Clitumni pascua sanguis iret et a grandi cervix ferienda ministro ob reditum trepidantis adhuc horrendaque passi nuper et incolumem sese mirantis amici.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII2)
Inter finitimos vetus atque antiqua simultas, inmortale odium et numquam sanabile vulnus, ardet adhuc Ombos et Tentyra.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV14)
Prima aetas sub regibus fuit prope per annos quadringentos, quibus circum urbem ipsam cum finitimis luctatus est.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 5:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION