라틴어 문장 검색

"Ardua iamdudum demittite cornua" rector clamat "et antemnis totum subnectite velum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 56:2)
Est prope Cimmerios longo spelunca recessu, mons cavus, ignavi domus et penetralia Somni:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 68:1)
Primus Ophionides Amycus penetralia donis haud timuit spoliare suis et primus ab aede lampadibus densum rapuit funale coruscis, elatumque alte, veluti qui candida tauri rumpere sacrifica molitur colla securi, inlisit fronti Lapithae Celadontis et ossa non cognoscendo confusa relinquit in ore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 28:1)
) sagittis, quam sum Dardanio, quem cepi, vate potitus, quam responsa deum Troianaque fata retexi, quam rapui Phrygiae signum penetrale Minervae hostibus e mediis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:11)
Quae memor ipsa sui, postquam crudelibus aris admota est sensitque sibi fera sacra parari, utque Neoptolemum stantem ferrumque tenentem utque suo vidit figentem lumina vultu, utere iamdudum generoso sanguine!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 42:2)
Pertimuit patriumque simul transferre parabat in sedes penetrale novas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 5:11)
cum tamen in nostrum fueris penetrale receptus, contigerisque tuam, scrinia curva, domum, aspicies illic positos ex ordine fratres, quos studium cunctos evigilavit idem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 155)
di facite ut Caesar non hic penetrale domumque, hospitium poenae sed velit esse meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1223)
221. Variae nostrae fidei persuasiones, initio harum Litterarum encyclicarum explanatae, adiuvant huiusmodi conversionis ad ditandum sensum, demonstrantes conscientiam omnem creaturam aliquid Dei monstrare et nuntium habere nobis communicandum, vel certitudinem Christum in se sumpsisse hunc mundum materialem et nunc, resuscitatum, in penetralibus cuiusque creaturae morari, eam complectentem suo affectu penetrantemque suo lumine.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 281:1)
Attamen quod in Ecclesia communicatur, quod per eius viventem Traditionem transmittitur, nova lux est quae ex occursu cum Deo vivo exoritur, lux quae personam in penetralibus tangit, in corde, eius mentem, voluntatem et affectus implicans, eam aperiens ad vividas relationes in communione cum Deo aliisque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 77:3)
iamque ruit, paucis Tarpeia in rupe relictis, ad sincera virum penetralia Nazareorum atque ad apostolicos Evandria curia fontes, Anniadum suboles et pignera clara Proborum.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권169)
his» tam magnificis tantaque fluentibus arte respondit vel sola Fides doctissima primum pandere vestibulum verae ad penetralia sectae, nam cum divinis agimus de rebus et illum, qui vel principio caruit vel fine carebit quique chao anterior fuerit mundumque crearit, coniectare animo contendimus, exigua est vis humani ingenii tantoque angusta labori, quippe minor natura aciem si intendere temptet acrius ac penetrare Dei secreta supremi, quis dubitet victo fragilem lassescere visu vimque fatigatae mentis sub pectore parvo turbari invalidisque hebetem subcumbcre curis?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 234)
culminibus summis sedet, an penetralia servat?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2137)
sed magis aligera est magis et medicata sagitta, quam iacit umbrosi dominatio lubrica mundi, eludens excussa oculos calamique volantis praepete transcursu cordis penetralia Agens, nec segnis natura animae est aut tarda cavendi vulneris, ignitum quoniam Deus indidit olli ingenium, purum, sapiens, subtile, serenum, mobile, sollicitum, velox, agitabile, acutum, factorem modo casta suum veneretur et ipsi militet ac victum proculcet sobria mundum, nil de pestiferis opibus aut falsificatis terrarum spoliis stulto oblectamine libans, ne sub fasce iacens alieno et dedita regno non queat argutas hostis vitare sagittas, sed quid ego omne malum mundique hominumque maligni hostis ad invidiam detorqueo, cum mala nostra ex nostris concreta animis genus et caput et vim, quid sint, quid valeant, sumant de corde parente?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1136)
nec enim se segregat ipsa ante obitum vivis ex artubus aut fugit exul sanguinis et carnis penetralia seque medullis exuit abductamve abigit de pectore vitam, viscerea sed sede manens speculatur acutis omnia luminibus et, qua circumtulit acrem naturae levis intuitum nullo obice rerum disclusa, ante oculos subiectum prospicit orbem atque orbis sub mole situm sordens elementum.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1231)

SEARCH

MENU NAVIGATION