라틴어 문장 검색

mihi ianuae frequentes, mihi limina tepida, mihi floridis corollis redimita domus erat, linquendum ubi esset orto mihi sole cubiculum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 6323)
O dulci iucunda viro, iucunda parenti, salve, teque bona Iuppiter auctet ope, Ianua, quam Balbo dicunt servisse benigne olim, cum sedes ipse senex tenuit, quamque ferunt rursus voto servisse maligne, postquam es porrecto facta marita sene, dic agedum nobis quare mutata feraris in dominum veterem deseruisse fidem.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 671)
verum istius populi ianua qui te facit!
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 673)
qui, quacumque aliquid reperitur non bene factum, ad me omnes clamant, Ianua, culpa tua est.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 674)
tu istaec, Ianua, nosti, cui nunquam domini limine abesse licet, nec populum auscultare, sed hic suffixa tigillo tantum operire soles aut aperire domum?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 6716)
tanto te absorbens vertice amoris aestus in abruptum detulerat barathrum, quale ferunt Grai Pheneum prope Cylleneum siccare emulsa pingue palude solum, quod quondam caesis montis fodisse medullis audit falsiparens Amphitryoniades, tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta perculit imperio deterioris eri, pluribus ut caeli tereretur ianua divis, Hebe nec longa virginitate foret.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b16)
nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat,ianua frangatur, latret canis, undique magnopulsa domus strepitu resonet, vepallida lectodesiliat mulier, miseram se conscia clamet, cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장72)
oleo, quod prima Venafri pressit cella;
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장26)
"Ecce ego sto ante ianuam et pulso."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 20:4)
ianua Baiarum est et gratum litus amoeni secessus, ego vel Prochytam praepono Suburae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III2)
longa per angustos figamus pulpita vicos, ornentur postes et grandi ianua lauro, ut testudineo tibi, Lentule, conopeo nobilis Euryalum aut murmillonem exprimat infans.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI38)
sed nigrum flavo crinem abscondente galero intravit calidum veteri centone lupanar et cellam vacuam atque suam;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI55)
mox lenone suas iam dimittente puellas tristis abit, et quod potuit tamen ultima cellam clausit, adhuc ardens rigidae tentigine volvae, et lassata viris necdum satiata recessit, obscurisque genis turpis fumoque lucernae foeda lupanaris tulit ad pulvinar odorem.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI57)
ille excludatur amicus iam senior, cuius barbam tua ianua vidit.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI106)
quid quod nec retia turpi iunguntur tunicae, nec cella ponit eadem munimenta umeri pulsatamque arma tridentem qui nudus pugnare solet?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI184)

SEARCH

MENU NAVIGATION