라틴어 문장 검색

Inde cum improbis graues inexorabilesque discordiae et, quod conscientiae libertas habet, pro tuendo iure spreta potentiorum semper offensio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:14)
Si perfidiam perhorrescis, sperne atque abice perniciosa ludentem;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:22)
Curat spernere pontum,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VIII 6:1)
Sin uero bene sibi mens conscia terreno carcere resoluta caelum libera petit, nonne omne terrenum negotium spernat, quae se caelo fruens terrenis gaudet exemptam?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:17)
Mors spernit altam gloriam,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 12:1)
Sed quis non spernat atque abiciat uilissimae fragilissimaeque rei, corporis, seruum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:13)
— Quod uero huius modi sit spernendumne esse censes an contra rerum omnium ueneratione dignissimum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:14)
Quod quisque discit immemor recordatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 16:1)
Spernit flumina Tantalus;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 37:1)
Quam nunc requiris immemor,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 24:1)
Et qui gustavit talem delectationem spernit omnem minorem ut sensibilem, quae in veritate minor est et vilior.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:5)
Secundum est quia qui gustavit delectationem maiorem spernit omnem delectationem minorem;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:4)
ideo spernit delectationes sensibiles.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:6)
Eorum omnium commodorum et immemores et ingratos in se et in populum Romanum hoc bello et praeterito tempore cognosse.
(카이사르, 히스파니아 전기 42:5)
Sed hoc sprevit Benedictus astutus [episcopus],
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM79)

SEARCH

MENU NAVIGATION