라틴어 문장 검색

Quum igitur omnia sequantur ex amore nefanda, nullumque inde bonum evenire cognoscatur sed infinitas hominibus procedere poenas, cur, stulte iuvenis, quaeris amare et te Dei gratia et aeterna hereditate privare?
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 21:1)
nam ex ipso Veneris opere, ut physicalis monstrat auctoritas, corporis plurimum potentia minoratur, sed propter amorem corpus minoris cibi et potus assumptione nutritur, et ideo non immerito debet esse potentiae brevioris.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 23:4)
Et ideo non immerito sequitur mulierem esse maledicam, quia ex invidia tantum et odio maledicta sequuntur.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 31:1)
Nec horae spatio in eodem statu cuiusque mulieris animus perseverat, unde non immerito Marcianus ait:
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 34:4)
Nam si te facit regis gratia carere coelestis et omni te penitus vero privat amico et huius saeculi cunctos subducit honores, omnisque famae laudabilis per eundem supprimitur aura, ac sui voracitate divitias devorat universas, et ex eo, sicut superius narratur, mala cuncta sequuntur, cur stulte quaeris amare, vel quod inde posses acquirere bonum, quod tibi valeret tot incommoda compensare?
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 47:7)
Omnia vastaret miles, foetusque necaret Immeritos, vitamque abrumperet imperfectam, Cum tepido nundum maturit hostis in ovo.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 5:1)
qui sibi placet, stulto homini placet;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:13)
quia profecto stultus est, qui sibi placet.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:14)
Qui vero stultus est, sapiens non est;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:15)
Nam qui vel fidem, vel patriae periculum, vel alterius contra ius et fas laesionem excipientes, semetipsos amicorum exponunt libidini, eos non tam stultos dixerim quam insanos;
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 3:5)
Stultus Paulus qui noluit sine aliorum cura et sollicitudine vivere;
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:27)
"Ira, inquit, in sinu stulti requiescit" (Eccle.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:31)
At cum stulto diu servare amicitiam quis non credat impossibile?
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:33)
magis illo spem habet stultus" (Prov.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:14)
Hic necessaria probatio, ubi est sapientium et stultorum permixtio;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION