라틴어 문장 검색

Atque illud optandum est oratori, ut aliquam permotionem animorum sua sponte ipsi adferant ad causam iudices ad id, quod utilitas oratoris feret, accommodatam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 186:1)
Genus est perelegans et cum gravitate salsum cumque oratoriis dictionibus tum urbanis sermonibus accommodatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 270:3)
sed saepe obest vel maxime in narrando, non solum quod obscuritatem adfert, sed etiam quod eam virtutem, quae narrationis est maxima, ut iucunda et ad persuadendum accommodata sit, tollit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 326:3)
nostrae laudationes, quibus in foro utimur, aut testimoni brevitatem habent nudam atque inornatam aut scribuntur ad funebrem contionem, quae ad orationis laudem minime accommodata est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 341:5)
nihil est enim ad exaggerandam et amplificandam orationem accommodatius, quam utrumque horum cumulatissime facere posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 105:2)
Itaque hoc loco nihil sane est quod praecipi posse videatur, nisi ut figuram orationis plenioris et tenuioris et item illius mediocris ad id, quod agemus, accommodatam deligamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 212:1)
augent etiam relata verba iterata duplicata et ea quae ascendunt gradatim ab humilioribus verbis ad superiora, omninoque semper est quasi naturalis et non explanata oratio, sed gravibus referta verbis, ad augendum accommodatior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 15장 3:1)
Haec igitur in verbis, quibus actio vocis et gestus congruens et apta ad animos permovendos accommodata est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 15장 3:2)
quae ex eodem hausta genere, quo illa quae in disputando, est uberior atque latior et ad motus animorum vulgique sensus accommodatior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 23장 1:2)
Nunc quae iudiciis accommodata sint exspecto;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 1:2)
reliqua autem tempora demetendis fructibus et percipiendis accommodata sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 89:5)
An, cum in Aequimaelium misimus, qui adferat agnum, quem immolemus, is mihi agnus adfertur, qui habet exta rebus accommodata, et ad eum agnum non casu, sed duce deo servus deducitur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 56:1)
ut igitur, qui se tradit quieti praeparato animo cum bonis cogitationibus, tum rebus ad tranquillitatem accommodatis, certa et vera cernit in somnis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 174:8)
An, cum in Aequimaelium misimus, qui afferat agnum, immolemus, is mihi agnus affertur, qui habet exta rebus accommodata, et ad eum agnum non casu, sed duce deo servus deducitur!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 56:1)
dolor accessit bonis viris, virtus non est imminuta;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 16 19:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION