라틴어 문장 검색

quem ad modum igitur temperantia sedat adpetitiones et efficit, ut eae rectae rationi pareant, conservatque considerata iudicia mentis, sic huic inimica intemperantia omnem animi statum inflammat conturbat incitat, itaque et aegritudines et metus et reliquae perturbationes omnes gignuntur ex ea.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 22:2)
idem inflammant adpetitione nimia, quam tum cupiditatem tum libidinem dicimus, inpotentiam quandam animi a temperantia et moderatione plurimum dissidentem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 34:5)
atque ut haec tabificae mentis perturbationes sunt, aegritudinem dico et metum, sic hilariores illae, cupiditas avide semper aliquid expetens et inanis alacritas, id est laetitia gestiens, non multum differunt ab amentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 36:1)
de Africano quidem, quia notior est nobis propter recentem memoriam, vel iurare possum non illum iracundia tum inflammatum fuisse, cum in acie M. Alliennium Paelignum scuto protexerit gladiumque hosti in pectus infixerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 50:1)
Et ut turpes sunt, qui ecferunt se laetitia tum cum fruuntur Veneriis voluptatibus, sic flagitiosi, qui eas inflammato animo concupiscunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 68:2)
etsi enim omnis animi perturbatio gravis est nec multum differt ab amentia, tamen [ita] ceteros, cum sunt in aliqua perturbatione aut metus aut laetitiae aut cupiditatis, commotos modo et perturbatos dicere solemus, at eos, qui se aegritudini dediderunt, miseros adflictos aerumnosos calamitosos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 82:4)
illum, quem libidinibus inflammatum et furentem videmus, omnia rabide adpetentem cum inexplebili cupiditate, quoque affluentius voluptates undique hauriat, eo gravius ardentiusque sitientem, nonne recte miserrimum dixeris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 16:5)
) 370 6 alacritas v. ἡδονή *αἱρεῖσθαι v. expetere (petere 445 19) *ἀλυπία (Hieronymi) dolore vacare 287 16 - vacuitas doloris 442 25 amentia 320 24 379 5 402 26 amicitia 353 29 398 6 432 12 437 10 amor 396 15399 26 amor sui 353 27 angor (ἄχθοσ) 370 4 - distinguitur ab anxietate 374 11 389 27 anima v. ἀήρ = ψυχή 228 10 (animum vel animam), 236 1 et 289 12 in poetarum versibus animus quid sit sec.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.12)
quae immo pigritia arrogantia sinisteritas ac potius amentia, in hoc totum diem impendere ut offendas, ut inimicum relinquas ad quem tamquam amicissimum veneris?
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 17 3:3)
Fuerunt alii similis amentiae, quos, quia cives Romani erant, adnotavi in urbem remittendos.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 4:1)
Utque dolore pulsa gravi gravis est amentia, curribus oras exit in aetherias.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 49:2)
Thebanus iuvenis superatis fit deus Indis, successu dum victor ovans lascivit et aurum captivae gentis revehit spoliisque superbus diffluit in luxum cum semiviro comitatu atque avidus vini multo se proluit haustu, gemmantis paterae spumis mustoque Falerno perfundens biiugum rorantia terga ferarum, his nunc pro meritis Baccho caper omnibus aris caeditur et virides discindunt ore chelydros qui Bromium placare volunt, quod et ebria iam tunc ante oculos regis satyrorum insania fecit, et fecisse reor stimulis furialibus ipsas maenadas inflammante mero in scelus omne rotatas.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권56)
cur me macero Cur meam senectutem huius sollicito amentia?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 333)
Quae ista est pravitas, Quaeve amentia est, quod peccavi ego id obesse huic?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 247)
Quae haec amentia est?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 483)

SEARCH

MENU NAVIGATION