도구

도구

라틴어 문장 검색

immo eo impensius, quia de agro plebis adversa patrum voluntate senserat agi, criminandi Servi apud patres crescendique in curia sibi occasionem datam ratus est, et ipse iuvenis ardentis animi et domi uxore Tullia inquietum animum stimulante.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 465:2)
nec ultra minas tamen processum est, cum Appius non Verginiam defendi ab Icilio, sed inquietum hominem et tribunatum etiam nunc spirantem locum seditionis quaerere diceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 491:3)
lux deinde noctem inquieta insecuta est, nec ullum erat tempus quod a novae semper cladis spectaculo cessaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 463:2)
eo ipso loco temere sub armis strati passim inquietum omne tempus noctis exspectando timendoque lucem egere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 629:1)
sed praeterquam quod ipsorum Hispanorum inquieta avidaque in novas res sunt ingenia, Mandonius Indibilisque, qui antea Ilergetum regulus fuerat, postquam Romani ab saltu recessere ad maritimam oram, concitis popularibus in agrum pacatum sociorum Romanorum ad populandum venerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 243:1)
phileas Tarentinus diu iam per speciem legationis Romae cum esset, vir inquieti animi et minime otium, quo tum diutino senescere videbatur, patientis, aditum sibi ad obsides Tarentinos et Thurinos invenit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 103:1)
ergo effecisse ut feroces et inquieti inter socios, ignavi et inbelles inter hostes essent, nec impetum modo Poenorum, sed ne clamorem quidem sustinere possent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 26:3)
et sive ex residua vetere simultate sive intempestiva iactatione severitatis inflatus M. Livium, quia populi iudicio esset damnatus, equum vendere iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 518:1)
has condiciones legati cum domum referre iussi in contione ederent et Gisgo ad dissuadendam pacem processisset audireturque a multitudine inquieta eadem et inbelli, indignatus Hannibal dici ea in tali tempore audirique, arreptum Gisgonem manu sua ex superiore loco detraxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 497:1)
qui tamen nequaquam adeo est intempestivus quam vestrae istae absurdae atque abhorrentes lacrimae sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 595:1)
ad Aetolos mittit legatos, ne gens inquieta adventu Romanorum fidem mutaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 315:2)
neque enim ne Aetolos quidem quieturos, cum ingenio inquietam tum iratam Romanis gentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 536:2)
nec enim temporum modo vitiis ac violentia et licentia regia turbati erant, sed inquieto etiam ingenio gentis, nec comitia nec conventum nec concilium ullum non per seditionem ac tumultum iam inde a principio ad nostram usque aetatem traducentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 583:1)
Intempestivos excisos credo, id eis vitium nocet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 3, scene 2275)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION