라틴어 문장 검색

"non fugeret diras lux intercisa Mycenas, saeva nec Eleae gemerent certamina valles, Eumenidesque aliis aliae sub regibus, et quae tu potior, Thebane, queri:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권59)
"- . cum tu eludare minanti casside ferratusque sones."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권87)
"qualis cum cerva cruentis circumventa lupis, nullum cui pectore molli robur et in volucri tenuis fiducia cursu, praecipitat suspensa fugam, iamiamque teneri credit et elusos audit concurrere morsus."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권81)
tuto procul ora recessu armorum in speculis, aditusque ad volnera elusi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권292)
vix requies, iam vox citat altera remos, ecce iterum immodice venientem eludit et exit sponte ruens mersusque umeris:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권311)
"quidquid es, aeternus Phoebo dolor et nova clades semper eris mutisque diu plorabere Delphis, hic Tenedon Chrysenque dies partuque ligatam Delon et intonsi eludet penetralia Branchi, nec Clarias hac luce fores Didymaeaque quisquam limina nec Lyciam supplex consultor adibit."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권103)
tempus tamen obvia magni fors dedit auxilii, videt alto ex aethere elusa moenia et insomni vallum statione teneri:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권32)
Iamque potens scelerum geminaeque exercita gentis sanguine Tisiphone fraterna eludere quaerit bella acie 2:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권30)
Et iam laeta ducum spes elusisse duorum res Amphionias alio sceptrumque maligna transtulerat Fortuna manu, Cadmique tenebat iura Creon.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권350)
Non minus latro, cuius telum opposita veste elusum est.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, N31)
uos mala de nostris pellite limitibus, neu seges eludat messem fallacibus herbis, neu timeat celeres tardior agna lupos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 114)
ex eo ira regi mota, eludensque artem, ut ferunt, age dum, inquit, divine tu, inaugura fierine possit, quod nunc ego mente concipio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 386:1)
cum ille ferociter ad haec, se patris sui tenere sedem, multo quam servum potiorem filium regis regni heredem, satis diu per licentiam eludentem insultasse dominis, clamor ab utriusque fautoribus oritur, et concursus populi fiebat in curiam, apparebatque regnaturum qui vicisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 488:1)
tum vero eludi atque extrahi se putare, et patrum qui abessent non casu, non metu, sed impediendae rei causa abesse, et consules ipsos tergiversari, nec dubie ludibrio esse miserias suas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 252:1)
tandem superant externa, adeo superbe insolenterque hostis eludebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 498:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION