라틴어 문장 검색

aut, si quid hostiliter fecissent, consilio id magis quam furore lapsos fecisse, ut sua vetera beneficia, locata praesertim apud tam gratos, novis corrumperent maleficiis, florentemque populum Romanum ac felicissimum bello sibi desumerent hostem, cuius adflicti amicitiam petissent?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 204:2)
movit populum non tam causa praesens quam vetus meritum, ut maleficii quam beneficii potius immemores essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 207:1)
sed vos potius, Romani, beneficio vestro occupate eam quam illos habere per maleficium sinatis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 320:1)
et beneficii et maleficii occasione amissa pugnaturos cum eis quos potuerint in perpetuum vel inimicos tollere vel amicos facere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 167:2)
Marcellus consilio advocato et adhibitis etiam Syracusanis qui per seditiones pulsi ab domo intra praesidia Romana fuerant, respondit non plura per annos quinquaginta benefacta Hieronis quam paucis his annis maleficia eorum qui Syracusas tenuerint erga populum Romanum esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 454:1)
Scipio multis invectus in praesentem Mandonium absentemque Indibilem verbis, illos quidem merito perisse ipsorum maleficio ait, victuros suo atque populi Romani beneficio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 506:1)
itaque et in Achaiam legatos misit, simul qui iusiurandum - ita enim pepigerant, quotannis iuraturos in verba Philippi - exigerent, simul qui redderent Achaeis Orchomenon et Heraean et Triphylian Eleis ademptam, Megalopolitis Alipheran, contendentibus numquam urbem fuisse ex Triphylia, sed sibi debere restitui, quia una esset ex iis quae ad condendam Megalen polin ex concilio Arcadum contributae forent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 44:1)
Aetoli, ut quibus plus in misericordia senatus quam in causa spei esset, suppliciter egerunt, veteribus benefactis nova pensantes maleficia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 3:1)
vetera et oblitterata repetendo, rem adduxerunt ut haud paulo plurium maleficiorum gentis quam beneficiorum memoria subiret animos patrum, et quibus misericordia opus erat, iram et odium irritarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 560:1)
ab rege qui exigerent iusiurandum, profecti Q. Minucius Thermus et L. Manlius, qui tum forte ab Oroandis rediit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 469:2)
Praetor se iusiurandum dare paratum esse aiebat, libros eos legi servarique non oportere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 350:2)
senatus censuit satis habendum quod praetor iusiurandum polliceretur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 351:1)
id ubi in P. Licinio ita statutum est, et ab se uti iusiurandum acciperent M. Cornelius postulavit ne in Hispaniam ulteriorem iret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 174:2)
causas de stipendiis missorum cognoscebant, et cuius nondum iusta missio visa esset, ita iusiurandum adigebant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 169:1)
ibi et iusiurandum ab rege et obsides accepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 276:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION